Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2008

Ταρατατζουμ

Εθνική εορτή σήμερα (γιορτάζουν οι εθνικοί ή η εθνική;) και ομολογώ πως χάρηκα την μη δουλειά. Βέβαια θα μπορούσα να γκρινιάξω πως σήμερα δεν παίρνω μεροκάματο παρά το ότι είναι επίσημη αργία (η συλλογική σύμβαση εργασίας για τους καθηγητές στα φροντιστήρια είναι ανέκδοτο για την πλειοψηφία των ιδιοκτητών φροντιστηρίων) αλλά δεν θα το κάνω. Θα σκεφτώ αισιόδοξα. Ένα από τα τρία αφεντικά μου με πληρώνει τις αργίες και σκέφτομαι ότι η επόμενη πέφτει σε μέρα που δουλεύω εκεί. Αλλά ας τα αφήσουμε αυτά και να συνεχίσουμε το ιδιότυπο ημερολόγιο (για τους ανθρώπους που θέλω να εξαφανιστούν) που άρχισε στην προηγούμενη ανάρτηση.

Δευτέρα 27-10-2008
Βρισκόμουν στον ηλεκτρικό γυρνώντας το βράδυ από τη δουλειά, όταν στο βαγόνι μπαίνουν δυο τύποι στην ηλικία μου. Ο ένας ήταν ο άγριος και ο άλλος το τσιράκι. Εκτός του σαματά που έκαναν, αποφάσισαν πως τα ενημερωτικά αυτοκόλλητα που έχει πάνω το βαγόνι είναι άχρηστα και έπρεπε να τα ξεκολλήσουν, αλλά αυτό δεν ήταν το πρόβλημα. Σταματώντας σε έναν σταθμό κάποιος απλά γύρισε και τους κοίταξε όπως έφευγε. Ο "άγριος" άνοιξε το παράθυρο και άρχισε να τον απειλεί πως θα τον "γαμήσει στο ξύλο" επειδή τον "κοίταξε" και πως του την χαρίζει επειδή είναι νέος και πως αν τον βρει στον δρόμο θα τον θάψει κτλ.

Τρίτη 28-10-2008
Έχοντας πάει με την φίλη μου μια βόλτα μέχρι το παρκάκι της περιοχής είδαμε αρκετούς γονείς να έχουν πάει εκεί με τα παιδιά τους λόγω της αργίας. Μια μάνα, προφανώς δεν είχε καμία διάθεση να ασχοληθεί με το παιδί της (ηλικίας 2 χρονών περίπου) και απλά μιλούσε στο κινητό. Το παιδάκι άρχισε να τρέχει χαρούμενο και αυτή απλά του έλεγε να σταματήσει. Φυσικά το παιδάκι δεν άκουγε. Έπρεπε το παιδί να απομακρυνθεί ΠΟΛΥ και να φτάσει δίπλα στον δρόμο (όπου περνούσαν αρκετά αυτοκίνητα) για να δεήσει η μάνα να τρέξει να το πιάσει και φυσικά να βάλει μια απίστευτης έντασης αγριοφωνάρα και να το σκυλοβρίσει. Ίσως δεν σας φαίνεται σοβαρό το γεγονός, αλλά επειδή τα τελευταία χρόνια έχω μιλήσει με πολλούς γονείς μαθητών μου έχω δει πως πολλοί από αυτούς δεν έχουν καμία διάθεση να γίνουν γονείς. Απλά παντρεύονται (γιατί έτσι πρέπει), κάνουν ένα παιδί (γιατί τα μωράκια είναι γλυκούλικα για να παίζεις), αλλά όταν συνειδητοποιούν την δυσκολία της ανατροφής τα παρατάνε και κάνουν την ζωή τους γιατί "θέλουν τον χώρο τους", και το παιδί "θα βρει τον δρόμο του". Ας μην έκανες παιδί μαλάκα τότε αν ήθελες να το παίζεις άνετος.

Ας σας μεταφέρω και κάποια νέα που διάβασα σήμερα.

Βρετανοί επιστήμονες καλλιέργησαν γενετικά τροποποιημένες μωβ ντομάτες που θωρακίζουν τον οργανισμό από τις καρδιοπάθειες και τον καρκίνο. Μετά θα βγάλουν και τυρκουάζ φιστίκια που ανυψώνουν το στήθος, μπλε ανανάδες που θεραπεύουν την ποδάγρα, και ζάχαρη σε χρώμα ζαχαρί που καταπολεμά την τερηδόνα. Από τις πολύχρωμες επιστημονικές πίπες πως θωρακίζεται κανείς;

Ένας κρητίκαρος 78 χρονών σκότωσε με καραμπίνα τον 47χρονο γαμπρό του μπροστά στα μάτια του 14χρονου εγγονού του επειδή αυτός έβαλε κάποια ξύλα για το τζάκι στην ταράτσα του σπιτιού τους (έμεναν στο ίδιο κτίσμα) και ο παππούς θεώρησε πως του δέσμευσε την ταράτσα. Δηλαδή αν μάθαινε πως ο γαμπρός του κεράτωνε την κόρη του τι θα έκανε; Θα τον έκοβε φέτες και μετά θα έριχνε οινόπνευμα πάνω για να τσούζει;

Ένας Πακιστανός μετανάστης ποδοπατήθηκε μέχρι θανάτου, από πανικό που δημιουργήθηκε όταν αστυνομικοί με ρόπαλα πήγαν "να βάλουν στην ουρά" μεγάλο αριθμό συμπατριωτών τους που είχε μαζευτεί στην Υποδιεύθυνση Αλλοδαπών για χορηγία ασύλου. Οι αστυνομικοί λένε πως αυτά είναι ψέματα και πως αυτός πέθανε το προηγούμενο βράδυ όταν πήγε σε γειτονικό ρέμα να χέσει και σκόνταψε και έπεσε. Δηλαδή αυτός πήγε και από πέσιμο και από χέσιμο;

Το 25% των παιδιών κάτω των 3 ετών στο Πεκίνο κατανάλωνε γάλα μολυσμένο με μελαμίνη. Τι αξία έχουν μερικά κινεζάκια μπροστά στην "ανάπτυξη";

Αυτά τα όμορφα. Καλό τέτοιο φίλτατοι.

Δεν υπάρχουν σχόλια: