Σκάσε και κολύμπα

Σημείωση: Ακολουθεί κείμενο ποτισμένο στην υπερβολή. Αλλά ίσως στην υπερβολή κρύβεται η πραγματικότητα.

Ομορφιές της καθημερινότητας:

1) Το ΔουΝουΤου είναι εδώ, ενωμένο δυνατό

2) Η ομάδα μου (όπως κάθε χρόνο) πάει για διάλυση

3) Η στέρνα στο σπίτι μου άδειασε άρα θα είμαι για δυο μέρες χωρίς νερό 

4) Έχασα (ένα μικροποσό) στο στοίχημα

5) Το ντόπιο ηφαίστειο συνεχίζει να τεμπελιάζει

6) Ο χώρος εργασίας μου θυμίζει ξεχαρβαλωμένη παιδική χαρά

7) Οι γείτονες μου δεν καταλαβαίνουν την έννοια του ιδιωτικού χώρου και έφτασαν να καθαρίζουν ψάρια στο μπαλκόνι μου

8) Η.... (προσωπικό θέμα, δεν χρειάζεται να αναφερθεί διαδικτυακά)

9) Κάποιοι μαθητές μου αρνούνται να κάνουν οποιαδήποτε προσπάθεια για να περάσουν την τάξη, αλλά θεωρούν δεδομένο... (τοπικό θέμα, δεν χρειάζεται να αναφερθεί διαδικτυακά)

10) Απέκτησα νέους συγκάτοικους, τα έντομα (με την γενική έννοια).

Αύριο όμως θα ξυπνήσω το πρωί, θα φορέσω το καλό μου χαμόγελο, θα βγάλω λαγούς απ' το καπέλο μου μήπως και κινητοποιήσω λίγο τα παιδιά στην τάξη, θα σχολιάσω χαρωπά τον ποδοσφαιρικό αγώνα της προηγούμενης βραδιάς, αν προλάβω θα κάνω και τον κλασικό μου περίπατο, θα χαζέψω το ηλιοβασίλεμα και θα σκεφτώ πως όσο και να θέλω να γκρινιάξω, θα έχω περάσει αλώβητος άλλη μία μέρα. Όλοι έχουμε την δυνατότητα να το κάνουμε αυτό. Αρκεί να μην δούμε τηλεόραση. Αρκεί να μην πανικοβληθούμε με την υστερία των ειδήσεων, και να μην μελαγχολήσουμε με την απύθμενη μαλακία των υπόλοιπων εκπομπών. Όλοι μας περνάμε ζόρια, και σαν άτομα, και σαν κοινωνία, αλλά όλοι μας έχουμε περάσει και χειρότερα στο παρελθόν. Ας προσπαθήσουμε να φτιάξουμε λίγο την καθημερινότητα μας, ας προσπαθήσουμε να συνεννοηθούμε λίγο με τους ανθρώπους γύρω μας, ας θυμηθούμε πως ζούσαν οι άνθρωποι κάποια χρόνια πριν, ας προσπαθήσουμε να φτιάξουμε κάτι διαφορετικό από αυτό που έχουμε τώρα. Γιατί αυτό που έχουμε τώρα βρωμάει. Και το χειρότερο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να μην εκμεταλλευτούμε αυτή την ευκαιρία να αλλάξουμε κάποια πράγματα και να προσπαθήσουμε να διατηρήσουμε την σαπίλα. Αλλά αυτό θα γίνει, όχι μόνο θα διατηρήσουμε την σαπίλα, αλλά θα φτιάξουμε μια ακόμα χειρότερη. Γιατί έτσι είμαστε. Άνθρωποι. Είναι δύσκολο να μην σε πιάσει απαισιοδοξία. Αν σκέφτεσαι λογικά, τα βλέπεις μαύρα. Αλλά εκεί είναι η μαγκιά, να ξεχνάς την λογική σου, να ξεχνάς τις πιθανότητες και να προσπαθείς να κάνεις κάτι καινούργιο. Να αναγεννάσαι από τις στάχτες σου, σαν τον Φοίνικα, και να γίνεται πιο δυνατός από παλιά. Για να δούμε τι θα γίνει τελικά...

Καληνύχτα σας

Άντε να παίρνουμε και εμείς σειρά... (για σας τα λέω Στέφανε και Πολυβώτη)

Θα πέσουν να με φάνε οι ντόπιοι αν μάθουν πως βάζω λόγια στο ηφαίστειο για να σκάσει. Πάντως αν μια φορά ρίξουν στον κρατήρα, όλες τις κροτίδες και τα αυτοσχέδια εκρηκτικά και βεγγαλικά που σκάνε κάθε χρόνο το Πάσχα νομίζω πως θα καταφέρουν να το ξυπνήσουν. Πέρα από την πλάκα όμως με έχει εντυπωσιάσει αυτό που έγινε στην Ισλανδία. Δεν είναι μόνο η ομορφία των εικόνων και το δέος που νιώθεις έναντι των στοιχειών της φύσης, είναι ότι σε κάνει να σκέφτεσαι διάφορα.

Μου θυμίζει λίγο σε τι ύβρη έχουμε υποπέσει που νομίζουμε πως τα πάντα έχουν δημιουργηθεί για να μας εξυπηρετούν. Σκεφτόμαστε με όρους οικονομικούς συνεχώς, κέρδη, επιτόκια, spreads, ομόλογα, τράπεζες... Κάνουμε σχέδια επί σχεδίων για να φτιάξουμε τους δείκτες, να αυξήσουμε την κερδοφορία των επιχειρήσεων, να φτιάξουμε προϋπολογισμούς, να πάρουμε δάνεια, να διαπραγματευτούμε για τα επιτόκια και εκεί που περιμένουμε να δούμε τι θα βγάλουν τα κομπιουτεράκια, αποφασίζει να ξυπνήσει το ηφαίστειο στον παγετώνα Eyjafjallajoekull και τα γαμάει όλα. Πάνε οι αερομεταφορές, πάνε οι μετακινήσεις των αρχηγών, πάνε τα σχέδια, και αντί να κάτσουμε και να σκεφτούμε όλοι το πόσο ευάλωτο είναι το σαθρό οικοδόμημα που λέμε κοινωνία και καθημερινότητα, σκεφτόμαστε τις ζημιές στις αεροπορικές εταιρείες και το ταξιδάκι που δεν θα κάνουμε.

Νομίζω πάντως πως είναι χαρακτηριστικό ανθρώπινο γνώρισμα η επιλεκτική μνήμη και η άρνηση μάθησης από τα λάθη μας. Λίγο τα πράγματα να πάνε καλά, λίγο να φτιάξουμε ένα πρόγραμμα νομίζουμε πως ξέρουμε τα πάντα, πως τα έχουμε όλα υπό έλεγχο. Τότε όμως είναι που έρχεται η κατραπακιά και σε φέρνει στα ίσα σου. Και ίσως αυτό να είναι που κάνει τη ζωή ενδιαφέρουσα, η δυσάρεστη ή ευχάριστη έκπληξη που σου γίνεται εκεί που δεν το περιμένεις. Σαν να ετοιμάζεις μια παρουσίαση για μήνες, να έχεις προβλέψει την παραμικρή λεπτομέρεια, να έχεις προετοιμαστεί για κάθε ερώτηση, και εκεί που είσαι σίγουρος πως τίποτα δεν μπορεί να πάει στραβά έρχεται η στυγνή πραγματικότητα και στο υπενθυμίζει. Μπορεί να τσακωθείς με τον/την σύντροφο σου, μπορεί να σε πιάσει κόψιμο, μπορεί να τρακάρεις στον δρόμο, μπορεί να πατήσεις μπανανόφλουδα, μπορεί να γίνει  οτιδήποτε και να αλλάξει τα πάντα.

Αν το ηφαίστειο συνεχίσει να ξερνάει για λίγο καιρό ακόμα, θα δούμε το τι αντοχές έχει αυτό το παράλογο κατασκεύασμα που λέμε "οικονομία" απέναντι στις μπανανόφλουδες της φύσης.

Κλείνω με μια ατάκα μαθήτριας που περιγράφει πολύ περισσότερα, απ' όσα λέει.

"Τι περιμένεις εδώ μόνη σου;" ρώτησε μια συνάδελφος μια μαθήτρια που καθόταν έξω από το σχολείο ένα απόγευμα λίγες μέρες πριν

"Το καλοκαίρι" απάντησε αυτή.

Το καλό το DVD με τις καλές τις μουσικές.

Επίτηδες έβαλα πρώτα τη μουσική, γιατί ότι και να πω εγώ είναι λίγο. Πριν λίγες μέρες, ακολούθησα τον αντίθετο δρόμο από τους περισσότερους και μεταφέρθηκα για το Πάσχα από το χωριό στην πόλη. Εκεί τυχαία έπεσε, σε ένα μαγαζί, το μάτι μου σε αυτό το dvd και χωρίς να το πολυσκεφτώ το αγόρασα. Όταν πήγα να το δω/ακούσω περίμενα απλά να μου αρέσει. Όταν το dvd έπαιξε ολόκληρο 6 φορές μέσα σε 3 μέρες κατάλαβα πως είναι μία από τις καλύτερες μουσικές αγορές που έχω κάνει ποτέ. Επιγραμματικά ο φίλτατος Bruce μάζεψε κάποιους εξαιρετικούς μουσικούς, και έκανε μια συναυλία στο Δουβλίνο παίζοντας κάποια παραδοσιακά Ιρλανδικά, κάποια παραδοσιακά Αμερικάνικα, και κάποια δικά του τραγούδια δίνοντας βάση στην πλούσια ενορχήστρωση. Στα βιντεάκια χάνεται λίγο η μαγεία γιατί δεν μπορεί ο ήχος τους να αποδώσει όλα τα όργανα. Εκτός από dvd ο δίσκος έχει κυκλοφορήσει και σε μουσικό cd.

ΥΓ: Δεν αναφέρω τίποτα άλλο από τα θέματα που συνήθως με απασχολούν γιατί ακόμα είμαι στην φάση "μπινελίκια" που είχα περιγράψει στην προηγούμενη μου ανάρτηση. Ελπίζω να εγκλιματιστώ πάλι σύντομα στη ζωή του νησιού, και να φτιάξω και κάνα ΝΙΟΥΣΛΕΤΕ. Καλό τέτοιο σε όλους.