Κυριακή 7 Αυγούστου 2011

Εγκέφαλος σε safe mode


Το έχω πει πολλές φορές, αλλά ευτυχώς ή δυστυχώς δεν θα το κάνω ποτέ. Πρέπει να ζήσω σε χώρα με ψυχρότερο κλίμα. Δεν την αντέχω τη ζέστη, μου κλείνει τελείως τον εγκέφαλο με αποτέλεσμα αυτός να εκτελεί μόνο τις βασικές του λειτουργίες. Δεν μπορώ να εκτελέσω διαδικασίες υψηλού, πολλές φορές ακόμα και μέσου, νοητικού επιπέδου σε θερμοκρασίες υψηλότερες των 32 βαθμών Κελσίου. Αν μέσα στο χειμώνα κυκλοφορείς με πουκαμισάκια και κοντομάνικα, ανάβεις το καλοριφέρ μια φορά την εβδομάδα (αν το θυμηθείς), και έχεις χειμωνιάτικα ρούχα (π.χ. παλτό, χοντρό πουλόβερ) που έχεις να τα φορέσεις ίσως και χρόνια επειδή "δεν χρειάστηκε", δεν την βγάζεις καθαρή το καλοκαίρι στην Ελλάδα. 
Πέρασα όλο τον Ιούλιο στην Αθήνα. Έγιναν πολλά πράγματα γύρω μου. Δεν με άγγιξε τίποτα, και ομολογώ πως δεν νιώθω άσχημα γι΄αυτό γιατί δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι διαφορετικό. Το μόνο που με απασχόλησε είναι ότι δεν μπορώ να κυκλοφορήσω έξω όσο έχει φως (κάτι σαν βρυκόλακας ένα πράγμα) γιατί θα γίνω παπί στον ιδρώτα, και το τι θα κάνω το βράδυ. Και να μην είχα άδεια, πάλι το ίδιο θα συνέβαινε, απλά θα ίδρωνα περισσότερο το πρωί. Μου μείωσαν τον μισθό κατά 50ε το μήνα, και δεν με ενόχλησε τόσο ώστε να ψάξω ακριβώς το πως και το γιατί, έγινε ο κακός χαμός με τους ταξιτζήδες και δεν έψαξα καν το ποιος έχει το περισσότερο άδικο, απλά χάρηκα τους άδειους δρόμους, προέκυψε το θέμα με το νέο νομοσχέδιο για τα πανεπιστήμια και πέρα από την ανάγνωση μερικών απόψεων σε κάποια βλογ και εφημερίδες δεν κούρασα το μυαλό μου με τα υπέρ και τα κατά του. Αυτά τα κάνω εγώ που λέω πως με ενδιαφέρουν αυτά που γίνονται γύρω μου και πάλι λέω πως θέλω να βοηθήσω (χωρίς να ξέρω πως) στο να αλλάξουν κάποια πράγματα. Φανταστείτε τον κόσμο που δεν ασχολείται με όλα αυτά το πως σκέφτεται το καλοκαίρι. Δεν θα γίνουμε ποτέ "ευρωπαϊκή" οργανωμένη χώρα, γιατί 2 με 3 μήνες το χρόνο, το μυαλό ενός σημαντικότατου ποσοστού του κόσμου είναι "αλλού". Δεν είναι τυχαίο ότι είναι πάγια τακτική των κυβερνήσεων να περνάν τα πιο "δύσκολα" νομοσχέδια στο θερινό τμήμα της βουλής. Το ξέρω ότι δεν λέω τίποτα καινούργιο και απλά επαναλαμβάνω κάτι που έχει ειπωθεί πεντακόσια δισεκατομμύρια φορές στο παρελθόν, αλλά είναι ότι καλύτερο μπορώ να κάνω, όσο σκέφτομαι ότι τέτοια ώρα σε 2 μέρες θα είμαι ξάπλα κάτω από ένα αρμυρίκι σε αγαπημένο μου νησί. Το γιατί τα γράφω αυτά, είναι απλά επειδή μου ήρθε να γράψω κάτι πριν φύγω...
Αλλάζω θέμα. Το έλεγα εγώ σε προηγούμενη ανάρτηση πως το έχουν παραχέσει τα κουνούπια με το θράσος τους φέτος. Το λένε και οι εφημερίδες πλέον. 
Τέλος για να ρίξω το επίπεδο αυτής της ανάρτησης στα τάρταρα θα σας θέσω κάποια ερωτήματα που με βασάνιζαν προχτές το βράδυ κατά τη διάρκεια μπυροποσίας και φιλοσοφικής συζήτησης "επιπέδου", και θα ήθελα να μου απαντηθούν κάποια στιγμή.
1) από που πήραν το όνομα τους τα "γαριδάκια" αφού δεν μοιάζουν καθόλου με μικρές γαρίδες;
2) από που προέκυψε η έννοια του ρήματος "χαλβαδιάζω", αφού όταν χαζεύεις μια ωραία γυναίκα δεν σκέφτεσαι τον χαλβά;
3) γιατί είναι πιο εύκολο να διδάξεις χημεία σε σκύλους παρά να πείσεις τους καπνιστές να μη πετάνε της γόπες τους στην παραλία;
4) γιατί ποτέ δεν βρέχει κάτω από τις γέφυρες;
Καλό σας τέτοιο. Καλά να περνάτε όσοι είστε σε διακοπές, και χαρείτε την άδεια πόλη όσοι παραμένετε εδώ. Και όταν με το καλό πέσει λίγο η θερμοκρασία και πάρει μπρος ο εγκέφαλος τα ξαναλέμε με πιο σοβαρά θέματα.