Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

Μουσικός αχταρμάς


Μπορεί η χρεωκοπία να είναι θέμα χρόνου. Μπορεί η μαυρίλα να είναι παντού γύρω μας.Μπορεί τα σχολεία να μη προσφέρουν καμιά ενδιαφέρουσα ασχολία. Μπορεί να θέλουμε ψυχοφάρμακα κάθε φορά που βλέπουμε ειδήσεις. Μπορεί να έχουμε χάσει το μέτρημα με το πόσες "έκτακτες εισφορές" θα πληρώσουμε. Μπορεί το σοκ των αλλαγών γύρω μας να έχει οδηγήσει στην απάθεια. Μπορεί η νέα μόδα να λέγεται αμάθεια. Μπορεί κανείς να μη θέλει να κάνει καμία προσπάθεια. Μπορεί ο επόμενος λογαριασμός της ΔΕΗ να προκαλέσει μαζικές καρδιακές προσβολές. Μπορεί σε λίγο καιρό να πρέπει να απολογείσαι αν συνεχίζεις να έχεις δουλειά. Μπορεί να πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας...
Αλλά θα τα αφήσουμε όλα αυτά να μας ρίξουν; Θα γίνουμε σαν όλους που γκρινιάζουν όλη μέρα και όλη νύχτα; Όχι φυσικά! Έχουμε πολλά πιο ενδιαφέροντα πράγματα να κάνουμε.
Για να το πετύχουμε όμως αυτό, χρειαζόμαστε βοήθεια. Θέλουμε καλή μουσική που θα μας ταξιδέψει, θα μας μαγέψει. Χρειαζόμαστε και έναν τύπο στο μικρόφωνο που θα κάνει τουλάχιστο 4 σαρδάμ στο μισάωρο για να γελάμε μαζί του.
Γι' αυτό, άμα θέλουτε, συνδεθείτε στο ιντερνετικό ραδιόφωνο των οπαδών της Προοδευτικής, την Πέμπτη 29-9-2011 10 με 12 το βράδυ και κάντε μας παρέα. Και αν δούμε ανταπόκριση, το καθιερώνουμε σε εβδομαδιαία βάση, ίδια μέρα και ώρα.
Για να μας ακούσετε πατήστε έναν από τους παρακάτω συνδέσμους

http://edifop.radiostream123.com

Και καλό κουράγιο!


Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Σκόρπιες σκέψεις

(σκίτσο του Γ. Καλαϊτζή)

  • Δεν ξέρω τι λέτε για το μπάχαλο που έχει γίνει με τα βιβλία στα σχολεία, αλλά λόγω αυτού είδα, για πρώτη φορά, να τσακώνονται μαθητές για το ποιος θα πάρει το τελευταίο κομμάτι. Μάλλον ήταν σχέδιο για την αύξηση της εκτίμησης των σχολικών βιβλίων από τους μαθητές. Κανείς δεν τολμάει να τα σκίσει τώρα. Για κάψιμο ούτε κουβέντα, αν και δεν ξέρω τι θα γίνει όταν πιάσουν τα πρώτα κρύα και ανακοινωθεί η τιμή του πετρελαίου θέρμανσης. 
  • Σύμφωνα με δημοσίευμα της Washigton Post προς το τέλος της εβδομάδας, ένας δορυφόρος της NASA, μεγέθους ενός σχολικού λεωφορείου, θα προσκρούσει κάπου στη γη χωρίς να ξέρουν που. Αν πέσει στον Ελλαδικό χώρο θα στείλουν στη NASA τον λογαριασμό για τα διόδια; Αν έχει τίποτα βιβλία μέσα λέτε να γίνει επιχείρηση διάσωσης; Αν πέσει σε οικόπεδο και ανοίξει τρύπα, θα φορολογήσουν τον ιδιοκτήτη του για αυθαίρετο υπόγειο κτίσμα; Αν πέσει στη μαύρη τρύπα του ελληνικού δημοσίου χρέους τι θα γίνει; Μήπως έτσι θα βγούμε από την κρίση; Μήπως πρέπει να αρχίσουμε να περιφέρουμε τη μαύρη τρύπα μας ως παγκόσμια χωματερή για να βγάλουμε τα προς το ζην; Μήπως το παράχεσα;
  • Δόξα και τιμή στον κύριο που καθόταν φάτσα μου στο τρένο και είχε ένα από τα καλύτερα καραφλάζ που έχω δει εδώ και πολύ καιρό. Η πινελιά της τσατσαρούλας στην τσέπη του πουκαμίσου του ήταν όλα τα λεφτά. 
  • "Για το χρέος της Ελλάδας φταίει η ξεκαυλωτήρα η Μέρκελ" σύμφωνα με τον κυρ-Βασίλη τον φιδέμπορα. Όλη την ανάλυση του μπορείτε να την ακούσετε ΕΔΩ.
  • Σύμφωνα με τη Victoria Hislop, συγγραφέα του μυθιστορήματος που λειτούργησε ως ο μεγαλύτερος χορηγός χαρτομάντιλων της προηγούμενης τηλεοπτικής σαιζόν "οι Έλληνες μπορούν να ορθοποδήσουν, αλλά πρέπει πρώτα να το πιστέψουν". Για μένα απλά χρειάζεται να σταματήσουμε να πιστεύουμε ότι μπορούμε να ξαναγυρίσουμε στα παλιά, και απλά να κάνουμε ότι χρειάζεται για να σταματήσουμε τη βούτα. Με πίστες και "έχει ο Θεός" δεν γίνεται τίποτα, πράξεις χρειάζονται. Και κάτι άλλο. Γιατί έχουμε τέτοια πρεμούρα να ρωτάμε τον οποιοδήποτε για το τι χρειάζεται να κάνουμε; 
  • Είναι τόσο δύσκολο να γίνουν κάποιες κινήσεις κοινής λογικής για τη ρημάδα την έξοδο από την κρίση; Είμαι τόσο παράλογος που θέλω να δω: μείωση των εξοπλιστικών δαπανών, καταγραφή και φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας, "πόθεν έσχες" πολιτικών προσώπων που αύξησαν απότομα την περιουσία τους και αυστηρή φορολόγηση τους, δίκαιο φορολογικό σύστημα, αλλά αυστηρή εφαρμογή του προς πάντες, άρση του νόμου περί ανευθυνότητας υπουργών, δίκαιη μισθοδοσία δημοσίων υπαλλήλων ανάλογα με τα προσόντα και την προσφορά τους, σχέδιο ανάπτυξης της οικονομίας μέσω της στροφής στην παραγωγή άρα και την αύξηση των εξαγωγών κτλ. Και όταν τα κάνουμε αυτά και γεμίσουμε λίγο τα ταμεία, μπορούμε πάλι να τσακωθούμε για τις πολιτικές μας θέσεις και τους χρωματισμούς μας. Τώρα, περισσότερο από ποτέ, δεν έχουν απολύτως κανένα νόημα οι πολιτικές φανφάρες και οι αερολογίες.
  • Κλείνω με κάτι αισιόδοξο. Τα μετεωρολογικά δελτία λένε ότι από αύριο θα σταματήσει η ζέστη και θα πέσουν και οι πρώτες βροχούλες. Επιτέλους! Άντε να βραχούν λιγάκι τα τσιμέντα να φύγει η κάψα τους και να σταματήσω και εγώ να κυκλοφορώ μονίμως σταμπαρισμένος από τον ιδρώτα...

Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011

Πήραμε μπρος...

Μπορεί ακόμα, ειδικά τα μεσημέρια, να κάνει αρκετή ζέστη ώστε ο εγκέφαλος  μου να θέλει να πέσει στην κατάσταση της προηγούμενης ανάρτησης, αλλά ευτυχώς υπάρχει το αυτόματο χεράκι που πατά το κουμπί της έναρξης και μπαίνω πάλι σε ρυθμό. Δεν με παίρνει εξάλλου να κάνω και κάτι άλλο. Οι διακοπές τελείωσαν, το σχολείο άνοιξε (παρά τα προβλήματα που έχει), και η επιχείρηση "ξεσκούριασμα και επαναφορά στους ρυθμούς της πόλης", έχει μπει σε καλό δρόμο. Μπορεί η δουλειά μου να μην είναι και η πιο σκληρή στον κόσμο αλλά σε σύγκριση με τη χαλαρότητα της νησιωτικής ζωής απέχει αρκετά. Δεν είναι μόνο η διαφορά στον χρόνο μετακίνησης καθημερινά που αυξήθηκε στο από τα δυό δεκάλεπτα στα δυο ενενηντάλεπτα, ούτε η αύξηση των απαιτήσεων του νέου σχολείου μου σε σχέση με το προηγούμενο, αλλά και η διαφορά στη ψυχολογία των πάντων γύρω μου που κάνουν αρκετά διαφορετική τη ζωή μου πλέον. Δεν γκρινιάζω, κάθε άλλο. Ήταν κάτι που επέλεξα, και μου αρέσει χωρίς να παραβλέπω τα προβλήματα που υπάρχουν. Γιατί όπως συζητούσα και με άτομα που ζούσαν στην πόλη και επέλεξαν συνειδητά να ζήσουν στη Νίσυρο, επιλέγοντας τον τόπο που μένεις επιλέγεις τα προβλήματα που έχεις διάθεση να αντιμετωπίσεις. Και προσωπικά, πάντα, μιλώντας παίρνω μεγάλη δύναμη όταν μπορώ να διαθέσω τον ελεύθερο μου χρόνο όπως ακριβώς θέλω και όχι να έχω περισσότερο ελεύθερο χρόνο και να μη ξέρω τι να τον κάνω. Το ότι κατάφερα από τη στιγμή που γύρισα από τις διακοπές μου να πάω σε 4 εξαιρετικές συναυλίες (Pulp, Σ.Μάλαμας, Dub Inc. και Θ.Παπακωνσταντίνου), να δω μια κλασική ταινία στο θερινό της γειτονιάς πίνοντας μπύρες με έναν φίλο, να δω δυο φιλικά της ΠΡΟΟ, να χαζέψω με τις ώρες και να ψωνίσω βιβλία από τα μαγαζιά του κέντρου, να κάνω μερικές καλές καταναλώσεις αλκοόλ με φίλους (χωρίς να σκέφτομαι το ποιος με βλέπει και ακούει) και να μπορώ να χαζεύω την εκάστοτε ωραία παρουσία γύρω μου (χωρίς να σκέφτομαι πιανού αδερφή, γυναίκα, κόρη, μπατζανάκης κτλ. είναι) μου φτάνει για να αντιμετωπίσω όποια αντιξοότητα υπάρχει και στην καθημερινότητα της πόλης και στην λειτουργία του σχολείου που δουλεύω. Και όταν κάποια στιγμή θα αρχίσω πάλι να γκρινιάζω για όλους και για όλα, θα έχετε το δικαίωμα όλοι εσείς που με ξέρετε είτε διαδικτυακά είτε προσωπικά να μου πείτε "άντε γαμήσου" χωρίς να μπορώ να αντικρούσω αυτή σας την έκφραση με κανένα επιχείρημα. Ας περάσω όμως στις κλασικές μου "σκόρπιες σκέψεις".
  • Έχω πάθει μουσική εξάρτηση από το κιθαριστικό δίδυμο "Rodrigo y Gabriela". Δεν χορταίνω να τους ακούω και να τους βλέπω στα γιουτιούμπια να κάνουν τις κιθάρες τους να λένε "μπιραλάχ" κάνοντας το να φαίνεται εύκολο. Είναι πολύ τυχεροί όσοι θα τους είδαν στην ζωντανή τους εμφάνιση στην Αθήνα κάνα-δυο χρόνια πριν. Για να τους δείτε και να τους ακούσετε πατήστε ΕΔΩ, ΕΔΩ και ΕΔΩ.
  • Άρχισα μετά από πολυυυυυ καιρό να ετοιμάζω τεύχος του ΝΙΟΥΣΛΕΤΕ σε pdf. Το πότε θα το τελειώσω η νεκροψία θα το δείξει.
  • Το φωτοτυπικό στο σχολείο μου δικαιούται επίδομα υπερωρίας και ανθυγιεινής εργασίας; Και τι θα γίνει όταν αυτό θα αποφασίσει να πει "οι φωτοτυπίες για μένα είναι μια τελειωμένη υπόθεση" και κατέβει σε μόνιμη απεργία;
  • Τι είναι πιο απίθανο, να βρει κάποιος τρόπο να διορθωθεί η οικονομική κατάσταση της χώρας ή να προβλέψει  ποιες ομάδες θα πάρουν μέρος σε κάθε κατηγορία των εθνικών ποδοσφαιρικών πρωταθλημάτων;
  • Πόσο χαρούμενος πρέπει να νιώθω, που το αισιόδοξο σενάριο είναι ο μισθός μου του Οκτωβρίου να είναι μειωμένος κατά 200 ευρώ τουλάχιστο; Μήπως θα πρέπει να ντρέπομαι που πληρώνομαι ακόμα ενώ στην οικογένεια μου υπάρχει και άλλος εργαζόμενος;
  • Είναι απίστευτο το τι δικαιολογίες ακούω κάθε μέρα από ανθρώπους που δεν έχουν πληρώσει το εισιτήριο τους στον προαστιακό και καθημερινά κλαίγονται για να γλιτώσουν την πληρωμή εκμεταλλευόμενοι την διαλλακτικότητα των ελεγκτών (που δεν τους έχω δει να κόβουν ούτε ένα πρόστιμο) και μετά είναι μέσα στα χαμόγελα για το κατόρθωμα τους. 
  • Δόξα και τιμή στα δύο πρεζάκια στο τρένο τις προάλλες που διαφωνούσαν για το ποια χάπια κάνουν καλύτερο κεφάλι, τα στρογγυλά ή τα εξάγωνα. Διότι το σχήμα παίζει ρόλο!
  • Πόσο, μα πόσο με έκανε να γελάσω η φάρσα που έκανε η "ελληνοφρένεια" στο υπουργείο παιδείας σήμερα; (την ακούτε πατώντας ΕΔΩ)
  • Τι έπρεπε να πω στον μεταξεταστέο μαθητή που όταν του έδωσα τα θέματα τον ρώτησα "θυμάσαι τίποτα από αυτά;" και αυτός μου απάντησε "αν θυμόμουν θα είχα περάσει από τον Ιούνη";
Κλείνοντας στέλνω τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς σε όλα τα φιλικά πρόσωπα και τους συναδέλφους από τη Νίσυρο που θα περάσουν άλλη μία (σίγουρα ενδιαφέρουσα από πολλές απόψεις) χρονιά εκεί.