Το έχουμε παρακάνει με την υπερβολή. Υπερβάλλουμε ακόμα και στο πόσο υπερβάλλουμε. Θέλουμε να βγάλουμε ειδήσεις, τίτλους, θέματα από το οτιδήποτε. Πρέπει σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να εξαντλήσουμε μέχρι αηδίας κάθε θέμα, την ώρα που σκεφτόμαστε το πως θα δημιουργήσουμε το επόμενο.
Είπε, για παράδειγμα, ο Σαμαράς την πίπα με το δωρεάν wifi και μέσα σε μερικές ώρες είχε διαδοθεί, είχε γίνει αστείο και είχε διαχυθεί παντού στο ίντερνετ. Σε ελάχιστες μέρες κατάφερε να μας κουράσει και να γίνει "περσινή" είδηση. Το καλύτερο που διάβασα πάντως σε αυτό το θέμα είναι το "Αν το δωρεάν wifi, είναι σαν τη δωρεάν υγεία και παιδεία τον ήπιαμε άσχημα..."
Επίσης όλο και συχνότερα παίρνουμε ένα απόσπασμα από κάτι, το οποίο εννοείται δεν έχουμε ψάξει σε βάθος, το κάνουμε τίτλο και δημιουργούμε "αλήθειες" που όχι μόνο δεν ισχύουν, είναι προσβλητικές για τη νοημοσύνη.
Βγήκε για παράδειγμα μία έρευνα (που αναφέρεται σε εφήβους 12-17 ετών, που όλοι γνωρίζουμε το τι μεταβολισμό έχουν) που αναφέρει πως η κατανάλωση σοκολάτας σχετίζεται με τη μείωση του λίπους, και γεμίσαμε παντού τίτλους "η σοκολάτα αδυνατίζει". Ναι ρε μπετόβλακα, φάε δυο κιλά σοκολάτες την ημέρα και περίμενε να αδυνατίσεις.
Είναι ωραίο να βλέπεις καλές ταινίες, είναι ωραίο να ακούς καλές μουσικές, αλλά το να ανακαλύπτεις μουσικάρες μέσα από τις ταινίες έχει μια ιδιαίτερη μαγεία. Ειδικά από είδη που δεν τα κατέχεις ιδιαίτερα. Όπως το παρακάτω κομμάτι που άκουσα τις προάλλες σε μια συμπαθητική ταινιούλα.
Την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές συζητείται η πρόταση μομφής στη βουλή. Εννοείται ότι δεν θα μπω στη διαδικασία να ακούσω τους παράλληλους μονολόγους των βουλευτών και να ενημερωθώ για το προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα. Έχω καλύτερα πράγματα να κάνω αυτό το Κυριακάτικο μου βράδυ. Όπως είχαν και οι βουλευτές χτες το πρωί, όπου την ώρα που γινόταν η συνεδρίαση της ολομέλειας για την πρόταση μομφής, στην αίθουσα υπήρχαν καμιά 20ρια άτομα.
Όσα βιβλία και αν έχεις στη βιβλιοθήκη σου, όσα από αυτά και αν είναι στη λίστα "προς ανάγνωση", είναι ωραίο το πρωινό που αποφασίζεις να κάνεις μια βόλτα, να περάσεις μια ώρα ανάμεσα στα ράφια ενός βιβλιοπωλείου, και να διαλέξεις ένα από όλα για να το φέρεις σπίτι μαζί σου.
Δεν είμαι φαν του τρεξίματος. Προτιμώ να περπατώ, ακούγοντας μουσική, και να παρατηρώ το τι γίνεται γύρω μου. Και όσο και αν μου προκαλεί απορία και κούραση (ακόμα και στη σκέψη), βλέπω με συμπάθεια όσους θέλησαν να περάσουν την Κυριακή τους παίρνοντας μέρος στον κλασικό Μαραθώνιο που έγινε σήμερα. Δεν μπορώ να δω όμως με καμιά συμπάθεια, δεν μπορώ να σκεφτώ καμιά δικαιολογία για τους ανθρώπους που δεν επέτρεψαν σε δύο άτομα με αναπηρία να συμμετέχουν και αυτοί. Πόσο μαλάκας πρέπει να είσαι για να κολλήσεις τόσο στο γράμμα των κανονισμών; Πόσο σκατάνθρωπος πρέπει να είσαι για να πεις σε αυτούς τους ανθρώπους ότι ο Μαραθώνιος δεν είναι "πανηγυράκι" για να συμμετέχουν και αυτοί;
Την εβδομάδα που έρχεται, κάποια στιγμή, το λύκειο που δουλεύω θα λειτουργήσει με πλήρες πρόγραμμα. Φτάσαμε στα μέσα του Νοέμβρη για να μπορέσουμε (εννοείται με διάφορες αλχημείες, και υπερωρίες) να δώσουμε πλήρες πρόγραμμα στα παιδιά. Και για να γίνει αυτό "ξεχάσαμε" λίγο τις ειδικότητες του καθενός και βασιστήκαμε στο τι λέει ο καθένας πως μπορεί να διδάξει. Το τι θα βγει στο τέλος της χρονιάς, άγνωστο. Και είμαστε και προνομιούχοι, γιατί δεν έχουν καλυφθεί ακόμα όλα τα κενά σε σχολεία σε όλη την Ελλάδα, ειδικά σε πολλά ΕΠΑΛ, ξέρετε αυτά τα τεχνικά λύκεια που φοιτούν τα παιδιά που δεν κάνουν καλό τηλεοπτικό θέμα και δεν ασχολείται κανείς μαζί τους. Άλλο πράγμα το να γίνει ένας εξορθολογισμός της διαχείρισης του εκπαιδευτικού προσωπικού, και άλλο αυτό που έχει γίνει φέτος. Αν είναι να λειτουργούν έτσι τα σχολεία, να τα κλείσουμε. Να το χέσω το πρωτογενές πλεόνασμα τους...
Πόσες φορές στις ειδήσεις έδειξαν το βίντεο με τη δολοφονία των δύο νέων; Γιατί; Τι νόημα είχε;
Κάθε φορά που είστε πεσμένοι, ψάξτε στα γιουτούμπια βιντεάκια του Louis CK. Είναι απίστευτος κωμικός, αρκεί βέβαια να μη σας ενοχλεί η παντελής έλλειψη πολιτικής ορθότητας.
Στις Φιλιππίνες τους πήρε και τους σήκωσε, στην κυριολεξία. Βλέποντας το τι περνάνε κάποιοι άλλοι άνθρωποι στον πλανήτη φαίνονται όλα μας τα προβλήματα μικρά, τιποτένια, ασήμαντα. Και λίγα λεπτά μετά τους ξεχνάμε και συνεχίζουμε να γκρινιάζουμε για όλους και για όλα.
Ξέρετε τι είναι το Movember; Σε γενικές γραμμές διάφοροι "διάσημοι" αφήνουν μουστάκι το Νοέμβριο για να ευαισθητοποιήσουν τον κόσμο έναντι των διαφόρων μορφών ανδρικού καρκίνου. Δηλαδή αφήνουν μουστάκι για να εξαφανιστούν αυτές οι μορφές καρκίνου από το πρόσωπο της γης. Αν αφήσεις μούσι θεραπεύονται και άλλες αρρώστιες; Αν το αφήσεις το μουστάκι και το Δεκέμβρη μετράει; Αν δεν το κρατήσεις όλο το μήνα αρρωσταίνει κάποιος; Μήπως αυτοί που είναι βρωμιάρηδες απλά συμβολίζουν ότι θέλουν να βγουν όλα τ' άπλυτα στη φόρα; Μήπως αυτοί που αφήνουν πορδές συμβολίζουν ότι η κάθαρση πρέπει να αρχίσει από τα μέσα; Το μακρύ νύχι στο μικρό δάχτυλο τι συμβολίζει;
Καλό σας βράδυ. Και να προσέχετε...
