Μια ωραία ατμόσφαιρα

Έχει νύστα. Ακούω Tori Amos και σκέφτομαι πως ενώ ακόμα δεν έχει πάει 12 νιώθω πτώμα. Δεν γκρινιάζω. Επιλογή μου είναι. Χρειάζομαι φράγκα. Τα νοίκια είναι ακριβά.
Δεν θα σας πρήξω. Απλά για να σας φτιάξει το κέφι θα σας παραθέσω κάποια αποσπάσματα από το βιβλίο "Περίεργοι Θάνατοι" των εκδόσεων Δίαυλος, που απλά είναι μια συλλογή από παράξενους θανάτους (και όχι περίεργους, διότι οι θάνατοι δεν γυρνάνε από εδώ και από εκεί κάνοντας ερωτήσεις).
Παραθέτω απόσπασμα: "ένας άντρας που χτυπήθηκε από αυτοκίνητο τον Ιούλιο του 1979 γλίτωσε χωρίς γρατζουνιά. Κάποιος περαστικός του έβαλε την ιδέα να ξαναξαπλώσει μπροστά στο αυτοκίνητο και να προσποιηθεί τον πληγωμένο, για να πάρει λεφτά από την ασφάλεια. Ο άντρας έπεσε και πάλι στο δρόμο, αλλά το αυτοκίνητο κύλησε προς τα μπροστά και τον σκότωσε..."
Και μια και άρχισα με τις αντιγραφές, ας βάλω και μία από την αγαπημένη μου συντροφιά κατά τη διάρκεια της αφόδευσης. Το σαβουάρ βίβρ φυσικά... (να το δοκιμάσετε, δυο σελίδες του ρυθμίζουν την εντερική λειτουργία τέλεια)
Το κομμάτι είναι για το πως πρέπει να φερόμαστε στους γείτονες.
"... Φυσικά, δεν τους αρέσει η "τζαζ". Τότε να αποφεύγετε ευγενικά αυτού του είδους τη μουσική και να βάλετε ένα δίσκο που θα τους θυμίσει παλιά ρομαντικά τραγούδια ή λίγη κλασική μουσική που θα τους προξενήσει ευχαρίστηση..."
Συμπληρώνω πως δεν πρέπει να μπερδευτείτε και να βάλετε νέα ρομαντικά τραγούδια ή κλασική μουσική που δεν προκαλεί ευχαρίστηση... Επίσης θα πρέπει να κάψετε όλους τους τζαζ δίσκους σας και να πείτε 4 φορές το Πάτερ Ημών κάνοντας κωλοτούμπες και τρώγοντας φιστίκι αράπικο.
Αρκετά με τις μαλακίες. Θα πιω το λικεράκι μου, θα προσπαθήσω να διαβάσω λίγο και θα σας καληνυχτίσω με την φράση:
Υπάρχει μια θεωρία που λέει πως αν ποτέ κάποιος άντρας κατανοήσει τον τρόπο σκέψης μιας γυναικας, θα εξαφανιστεί το είδος τους και θα αντικατασταθεί από κάτι ακόμα πιο δυσκολονόητο και παράξενο. Υπάρχει και μια θεωρία που λέει πως αυτό έχει ήδη συμβεί.

Γκρίνια

Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται...
Ανοίγω τα μάτια μου και περιμένω να αρχίσει μια καινούργια μέρα. Το στομάχι μου είναι χάλια, έχω απίστευτες καούρες. Φτιάχνω καφέ και πριν προλάβω να πιω δεύτερη γουλιά, ρίχνω όλο το φλιτζάνι στα βιβλία και τις σημειώσεις που ξενύχτησα χτες για να ετοιμάσω. Κοιτάζω τα αποτελέσματα των εκλογών και βλέπω κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, βλέπω το 80% των ψηφοφόρων να επιμένουν στα δυο μεγάλα κόμματα, βλέπω τον Καρατζαφέρη στη βουλή. Η άνοδος της αριστεράς και το 1% που πήραν οι οικολόγοι (χωρίς καμία προβολή), δεν είναι αρκετά για να με κάνουν να αισιοδοξήσω. Έχασε και η εθνική στο μπάσκετ...
Δεν μπορώ να το ρίξω και στο ποτό γιατί θα μου κάνει χειρότερα το στομάχι...
Σκάω λοιπόν και συνεχίζω την ρουτίνα μου.
Ελπίζω κάτι να αξίζει από την σημερινή μέρα. Ίσως μια έξυπνη απάντηση ή ένα ελπιδοφόρο χαμόγελο από έναν μαθητή, ίσως μια ζεστή αγκαλιά το βράδυ.
Θα δείξει...
Καλό τέτοιο φίλτατοι.

Εδώ το καλό το ψάρι!

Γεια σας και χαίρουτε. Χρόνια και ζαμάνια είχαμε να τα πούμε. Πριν αρχίσω ας σχολιάσουμε την φωτογραφία που τράβηξα έξω από μια ταβέρνα στον Πλατύ Γιαλό στη Σίφνο. Όπως βλέπετε είναι μια τυπική ταβέρνα, με την κλασική την ξύλινη καρεκλίτσα και τον μαυροπίνακα που γράφει τις σπεσιαλιτέ της ημέρας. Όλα τα πιάτα όπως βλέπετε είναι γραμμένα στα ελληνικά, εκτός από την λέξη "open" που μας πληροφορεί για το ωράριο. Δηλαδή ο ξένος δεν χρειάζεται να ξέρει τι μπορεί να φάει εκεί, απλά το τι ώρα είναι ανοιχτό το μαγαζί. Αλλά αυτό είναι πταίσμα... Καταλαβαίνετε πως θα μιλήσω για το μενού. Το κατάστημα δεν έχει μόνο μπαρμπούνια, γόπες, χταπόδι ψητό κτλ, έχει ΓΑΥΡΟ ΣΟΥΣΙ! Φαντάζομαι πως στην κουζίνα θα βρίσκεται Ιάπωνας σεφ ο οποίος θα φτιάχνει μόνο το συγκεκριμένο πιάτο, ή ακόμα καλύτερα, η μαγείρισσα θα έκανε εκπαιδευτικό ταξίδι στην άπω ανατολή για να μάθει να το μαγειρεύει... Γαμώ τη ξενομανία μας...
Άλλο θέμα τώρα. Φίλτατοι βρίσκομαι σε άσχημη θέση. Πήγα σε γιατρό γιατί είχα πρόβλημα στο στομάχι και μου είπε να κόψω τις πίτες, τον νες καφέ, τις πιπεριές, τα καφτερά, τα βαριά φαγητά κτλ. Με τον πόνο στο στομάχι είχα συνηθίσει να ζω, χωρίς αυτά όχι. Καλά μου είπε χτες ένας συνάδελφος στο φροντιστήριο. Γιατί πήγες τότε στο γιατρό;
Τώρα υποτίθεται πως ετοιμάζω ένα φυλλάδιο για το φροντιστήριο, αλλά εγώ γράφω εδώ και έξω ξεραθεί στα γέλια με ένα βιβλίο "Σαβουάρ Βιβρ" που ξέθαψα στην βιβλιοθήκη της φίλης μου. Παραθέτω απόσπασμα που λέει για το πως πρέπει να συμπεριφερόμαστε στην παραλία: "...Δεν είναι πάντα καλό να συνδεόμαστε πολύ γρήγορα με άλλους στην πλαζ. Ο όμορφος νέος και η θελκτική κοπέλα που συναντήσαμε γύρω από το βόλεϋ-μπολ, δεν είναι ίσως στην καθημερινή ζωή αυτό που νομίζουμε..."
ΠΡΟΣΟΧΗ! Αν δείτε όμορφο νέο ή θελκτική κοπέλα γύρω από το βόλεϋ- μπολ τρέξτε να κρυφτείτε! Πότε δεν ξέρετε τι μπορεί να σας τύχει. Μπορεί να είναι μανιακοί δολοφόνοι, να σας κόψουν φέτες και μετά να τις τηγανίσουν σε λάδι κακής ποιότητας.

Αν γνωρίσετε κάναν καμπούρη φαφούτη, ή καμιά μπαζόλα σε κάποιο άλλο άθλημα το οποίο γίνεται στην παραλία, μπορείτε να συναναστραφείτε άφοβα.
Άντε καλό τέτοιο φίλτατοι και θα τα λέμε συχνότερα από εδώ και πέρα.