Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

Τι σημαίνει υποστηρίζω μια ομάδα;





Στο παραπάνω βίντεο βλέπουμε το πως η χορωδία του δήμου Κορυδαλλού ερμηνεύει τον νέο ύμνο (που δεν αντικαθιστά τον παλιό) της Προοδευτικής. Ο ύμνος αυτός δημιουργήθηκε από τους κυρίους Βεντούρη και Καρυώτη. Γιατί τώρα σας τα γράφω όλα αυτά; Γιατί είμαι οπαδός της συγκεκριμένης ομάδας; Όχι (αν και όλοι έχετε καταλάβει πως είμαι). Γιατί μου άρεσε σαν τραγούδι ο ύμνος αυτός; Άσχετο. Σας τα γράφω αυτά γιατί επικροτώ την προσπάθεια. Κάποιοι άνθρωποι, ενώ δεν έχουν χρόνο, τον βρήκαν για να φτιάξουν κάτι. Χωρίς να έχουν να κερδίσουν τίποτα. Και γιατί το έκαναν; Γιατί πίστευαν πως έτσι μπορούν να ενώσουν τον κόσμο σε μια κοινή δράση. Γιατί τι άλλο είναι η υποστήριξη μιας ομάδας από μια κοινή δράση;
Από τη στιγμή που αναφέρω για υποστήριξη ομάδων θεωρώ πως έχω χάσει το 90% των γυναικών αναγνωστριών, αλλά αν κάνουν και αυτές υπομονή ίσως καταλάβουν κάτι από το κλασικό βραδινό μου παραλήρημα.
Γυρνάω στα προηγούμενα. Σε μια εποχή άκρατου ατομισμού και ωχαδερφισμού (πόσο κράξιμο είχα φάει όταν ήμουν μαθητής που χρησιμοποίησα αυτή την λέξη σε έκθεση) οποιαδήποτε κίνηση μας θυμίζει πως είμαστε κοινωνικά όντα είναι θετική. Και όχι δεν είμαστε κοινωνικά όντα όταν "είμαστε κοινωνικοί", δηλαδή όταν κάνουμε δημόσιες σχέσεις, γιατί τότε κοιτάμε πως να περάσουμε καλά εμείς, ως άτομα. Είμαστε κοινωνικά όντα όταν δουλεύουμε σε ομάδες για να επιτύχουμε έναν σκοπό που θα ωφελήσει όλη την ομάδα.
Ο ατομισμός και η απουσία του ενδιαφέροντος για την κοινωνία είναι ένα από τα βασικά προβλήματα της εποχής μας.
Συνεχίζω όμως για τα ποδοσφαιρικά. Γιατί υποστηρίζω αυτή την ομάδα; Γιατί τώρα που ζω πολλά χιλιόμετρα μακρυά από το σπίτι μου (σπίτι μου είναι η περιοχή που έζησα και μεγάλωσα και όχι το οίκισμα που ζω), το ενδιαφέρον μου γι' αυτή έχει αυξηθεί; Η απάντηση είναι απλή. Υποστηρίζω την Προοδευτική γιατί από το μπαλκόνι του σπιτιού που μεγάλωσα, έβλεπα τους αγώνες. Και όσα προβλήματα και να έχουν σαν περιοχές η Νίκαια και ο Κορυδαλλός, εγώ εκεί μεγάλωσα, γι' αυτό τον τόπο νοιάζομαι και αυτός με ενδιαφέρει. Και αυτός (όπως και οποιοσδήποτε τόπος) για να πάει μπροστά, χρειάζεται συλλογική δράση από τους πολίτες του. Και μπορεί να μη σας φαίνεται αρκετός ως λόγος, αλλά μια ποδοσφαιρική ομάδα, μπορεί να ανάψει την σπίθα για την δημιουργία της φωτιάς που είναι η συλλογική δράση. Είναι δύσκολο πράγμα η φωτιά. Δημιουργεί προβλήματα. Γι' αυτό και τις περισσότερες φορές βλέπουμε την συλλογική δράση οπαδών να δημιουργεί προβλήματα. Αλλά αν καταφέρουμε να τιθασεύσουμε την φωτιά μπορούμε να κάνουμε θαύματα.
Δεν ξέρω αν τελικά θα γίνει κάτι, αλλά όλες αυτές οι δράσεις που κατά καιρούς έχουν συζητηθεί από τους οπαδούς της συγκεκριμένης ομάδας (από κοινωνική συμπαράσταση, μέχρι κοινό νόμισμα!) δείχνουν ότι υπάρχει ελπίδα να θυμηθούμε όλοι πως σαν ομάδα πετυχαίνουμε περισσότερα απ' ότι σαν άτομα. Όπως λέει και ο Ψυχάρης "Για να γίνουν έργα μεγάλα, δε φτάνει μόνο ένας να τα κάμει. Χρειάζεται η συνεργεία ολωνών".
Τώρα θα μου πει κάποιος. "Ρε φίλε τι έχεις πιει; Επειδή έφτιαξαν κάποιοι ένα τραγούδι και χάρηκε μια αίθουσα κάτι σημαίνει;" Ως θετικός επιστήμονας (ένας θεός να με κάνει), ρεαλιστής, και κυνικός, δεν γίνεται να είμαι αισιόδοξος. Αλλά ένα πράγμα γνωρίζω. Αποτέλεσμα χωρίς προσπάθεια δεν γίνεται να υπάρξει. Προσπαθούμε, αν και ξέρουμε πως θα αποτύχουμε, γιατί είναι το μόνο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε. Είμαστε νοικάρηδες σ' αυτόν τον κόσμο, και έχουμε δικαιώματα επειδή κάποιοι παλιότεροι πολέμησαν γι' αυτά. Είναι υποχρέωση μας να προσέξουμε το σπίτι μας, και να το δώσουμε αν όχι καλύτερο, τουλάχιστο στην ίδια κατάσταση στον επόμενο.
Νάτος πάλι ο απηυδισμένος αναγνώστης. "Τι πίνεις ρε Γιώργο βραδιάτικα;"
Και εγώ επιμένω. Το να υποστηρίζουμε μια ομάδα, ειδικά αν αυτή είναι της περιοχής μας είναι κάτι σαν τον έρωτα (ίσως και ισχυρότερο από αυτό). Τονίζω τον παράγοντα της εντοπιότητας γιατί για μένα δεν είναι οπαδοί οι Ολυμπιακοί από την Νίσυρο, ή οι Παναθηναϊκοί από την Πάτρα. Αυτοί απλά υποστηρίζουν κάποιον που συνήθως κερδίζει γιατί τους αρέσει να νιώθουν καλά. Αν είναι έτσι να γίνουν όλοι Μπαρτσελόνα, Ρεάλ, Μάντσεστερ ή και μικτή κόσμου άμα λάχει. Σκεφτείτε τον μεγαλύτερο έρωτα της ζωής σας. Ήταν η ομορφότερη γυναίκα ή ο ομορφότερος άντρας του κόσμου; Φυσικά και όχι. Γιατί να υποστηρίζουμε κάποιους τυχαίους που απλά κερδίζουν, και όχι αυτούς με τους οποίους μας συνδέει κάτι; Στην κερκίδα της Προοδευτικής καθόμουν μαζί με τον πατέρα μου, τους φίλους του, τους πελάτες του μαγαζιού του, τους γείτονες μας, τους άγνωστους φωνακλάδες που κάθονταν πάντα στην ίδια θέση, τους μαθητές μου και τους γονείς τους, τους παλιούς μου συμμαθητές και γενικά όλους εκείνους τους ανθρώπους που αν και μας χωρίζουν τόσα μας ενώνει ένα βασικό. Ο τόπος μας, το σπίτι μας.
Πάλι ο αγανακτισμένος αναγνώστης. "Ρε φίλε, ζεις σε ένα πανέμορφο νησί, το σπίτι σου το βαράει το κύμα, και εσύ μου λες για την Κοκκινιά;"
Ακριβώς αυτό κάνω.
Καληνύχτα.

5 σχόλια:

Left Liberal Synthesis είπε...

Τρομερό αρθρο
Τρομερο και το pdf περιοδικό
Για λογους και μόνο ευγένειας σου ζητω να τα αναδημοσιεύσω.
Αναμενω ναι!!
Κατα τα λοιπά σήμερα αποχαιρετίσαμε το ονειρο (εκτος θαυματος!!)
Χαιρετισματα στιν Νισυρο

SFILTROS είπε...

Φυσικά και έχεις την άδεια μου, να αναδημοσιεύσεις οποιοδήποτε κείμενο μου! Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Με την ομάδα και εγώ απογοητεύτηκα σήμερα. Ελπίζω να μας διαψεύσει ευχάριστα στο Μενίδι.

Leo Kastanas είπε...

Από τον φίλο LLS σε ανακάλυψα, είμαι και γω δάσκαλος (Φυσικής) και έχω κάνει σε νησί. ¨Οσο για την ομάδα, μαρέσει αυτή η τοποθέτηση. Εξάλλου είμαι Πανιώνιος, αρα....συμφωνώ. Τώρα θα δω τι θανεβάσει ο LLS και θα παίξω ανάλογα, αν βέβαια το επιτρέπεις. Τέλος πάντων, έλα στην παρεά μας φαντάρε. Χαιρετισμούς στο ηφαίστειο.

SFILTROS είπε...

Leo το ηφαίστειο και εγώ σε χαιρετούμε. Ευχαριστώ για την πρόσκληση στην διαδυκτιακή παρέα σας.

日月神教-向左使 είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.