Σημείωση: Ακολουθεί κείμενο ποτισμένο στην υπερβολή. Αλλά ίσως στην υπερβολή κρύβεται η πραγματικότητα.
Ομορφιές της καθημερινότητας:
1) Το ΔουΝουΤου είναι εδώ, ενωμένο δυνατό
2) Η ομάδα μου (όπως κάθε χρόνο) πάει για διάλυση
3) Η στέρνα στο σπίτι μου άδειασε άρα θα είμαι για δυο μέρες χωρίς νερό
4) Έχασα (ένα μικροποσό) στο στοίχημα
5) Το ντόπιο ηφαίστειο συνεχίζει να τεμπελιάζει
6) Ο χώρος εργασίας μου θυμίζει ξεχαρβαλωμένη παιδική χαρά
7) Οι γείτονες μου δεν καταλαβαίνουν την έννοια του ιδιωτικού χώρου και έφτασαν να καθαρίζουν ψάρια στο μπαλκόνι μου
8) Η.... (προσωπικό θέμα, δεν χρειάζεται να αναφερθεί διαδικτυακά)
9) Κάποιοι μαθητές μου αρνούνται να κάνουν οποιαδήποτε προσπάθεια για να περάσουν την τάξη, αλλά θεωρούν δεδομένο... (τοπικό θέμα, δεν χρειάζεται να αναφερθεί διαδικτυακά)
10) Απέκτησα νέους συγκάτοικους, τα έντομα (με την γενική έννοια).
Αύριο όμως θα ξυπνήσω το πρωί, θα φορέσω το καλό μου χαμόγελο, θα βγάλω λαγούς απ' το καπέλο μου μήπως και κινητοποιήσω λίγο τα παιδιά στην τάξη, θα σχολιάσω χαρωπά τον ποδοσφαιρικό αγώνα της προηγούμενης βραδιάς, αν προλάβω θα κάνω και τον κλασικό μου περίπατο, θα χαζέψω το ηλιοβασίλεμα και θα σκεφτώ πως όσο και να θέλω να γκρινιάξω, θα έχω περάσει αλώβητος άλλη μία μέρα. Όλοι έχουμε την δυνατότητα να το κάνουμε αυτό. Αρκεί να μην δούμε τηλεόραση. Αρκεί να μην πανικοβληθούμε με την υστερία των ειδήσεων, και να μην μελαγχολήσουμε με την απύθμενη μαλακία των υπόλοιπων εκπομπών. Όλοι μας περνάμε ζόρια, και σαν άτομα, και σαν κοινωνία, αλλά όλοι μας έχουμε περάσει και χειρότερα στο παρελθόν. Ας προσπαθήσουμε να φτιάξουμε λίγο την καθημερινότητα μας, ας προσπαθήσουμε να συνεννοηθούμε λίγο με τους ανθρώπους γύρω μας, ας θυμηθούμε πως ζούσαν οι άνθρωποι κάποια χρόνια πριν, ας προσπαθήσουμε να φτιάξουμε κάτι διαφορετικό από αυτό που έχουμε τώρα. Γιατί αυτό που έχουμε τώρα βρωμάει. Και το χειρότερο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να μην εκμεταλλευτούμε αυτή την ευκαιρία να αλλάξουμε κάποια πράγματα και να προσπαθήσουμε να διατηρήσουμε την σαπίλα. Αλλά αυτό θα γίνει, όχι μόνο θα διατηρήσουμε την σαπίλα, αλλά θα φτιάξουμε μια ακόμα χειρότερη. Γιατί έτσι είμαστε. Άνθρωποι. Είναι δύσκολο να μην σε πιάσει απαισιοδοξία. Αν σκέφτεσαι λογικά, τα βλέπεις μαύρα. Αλλά εκεί είναι η μαγκιά, να ξεχνάς την λογική σου, να ξεχνάς τις πιθανότητες και να προσπαθείς να κάνεις κάτι καινούργιο. Να αναγεννάσαι από τις στάχτες σου, σαν τον Φοίνικα, και να γίνεται πιο δυνατός από παλιά. Για να δούμε τι θα γίνει τελικά...
Καληνύχτα σας
4 σχόλια:
...δεν θέλω τέτοια φίλε μου γιατί ο Μάιος μας έφτασε εμπρός βήμα ταχύ.... Μήπως σου χρειάζεται έρωτας;
Μήπως πρέπει να αρχίσεις τα μπάνια;
Μήπως τα μέτρα σοκ σε έχουν σοκάρει;
Οτι και να τρέχει σκέψου ότι η χρονιά τελειώνει και αρχίζει το ράθυμο θέρος. καλησπέρα.
Δεν είναι και τόσο χάλια η κατάσταση.
Τείνω να υπερβάλλω κάποιες φορές.
Χρειάζονται αλλαγές όμως.
Θα τις βρω, που θα πάει...
Ίσως όλα λυθούν με την πρώτη βουτιά, που πλησιάζει επικίνδυνα...
Ευχαριστώ για τα σχόλια σου.
Να 'σαι καλά.
Εγώ πάλι προσωρινώς γκριζωπέ SFILTRε, μια χαρά σε βλέπω. Πίσω από 10(! δεν είναι και λίγοι...) τοίχους, βλέπω μια σκέψη που κοιτά πάνω από τους τοίχους. Και χωρίς τους λαγούς από τα καπέλα, χωρίς τα χαρωπά σχόλια, χωρίς το άλμα από τις πιθανότητες στην ελευθερία του ονειρεύεσθαι και του πραγματοποιείν, χωρίς το ιστολόγιό σου, δε θα άλλαζες τον κόσμο. Τώρα τον αλλάζεις. Καλή συνέχεια και καλές βουτιές (κάθε είδους)!
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια PcKid. Είναι μεγάλη κουβέντα να λες πως αλλάζω τον κόσμο και δεν νομίζω πως την αξίζω. Χαίρομαι πάντως ιδιαίτερα που κάποιοι εκτιμούν αυτά που κάνω. Ελπίζω στο μέλλον να κάνω πολλά περισσότερα. Το καλό με εδώ είναι, πως τώρα που μπορώ να κάνω τις πρώτες βουτιές νιώθω πιο αισιόδοξα, και στέλνω πίσω μου τις αιτίες της μαυρίλας που ένιωθα και νιώθω τον τελευταίο καιρό. Καλή συνέχεια σε ότι κάνεις.
Δημοσίευση σχολίου