Σκόρπιες σκέψεις

• Το βιντεάκι που βλέπετε παραπάνω είναι το trailer της ταινίας που μόλις είδα και όπως καταλαβαίνετε σας προτείνω να δείτε και εσείς. Λέγεται "once", είναι γυρισμένη στην Ιρλανδία, και είναι μια πολύ απλή, ανθρώπινη ιστορία για δύο ανθρώπους που παρά την δύσκολη καθημερινότητα τους, δημιουργούν και παίζουν μουσική και την μοιράζονται μαζί μας. Αν σας αρέσει η καλοφτιαγμένη μπαλαντομελαγχολική μουσική σίγουρα θα σας αρέσει και η ταινία και το soundtrack της, που ήδη ακούω αυτή τη στιγμή.
• Το ότι ο κόσμος καίγεται παντού γύρω μου και εγώ στις τελευταίες μου αναρτήσεις, αλλά και συζητήσεις, το μόνο που δείχνω να με ενδιαφέρει είναι η μουσική, οι ταινίες και οι άλλες μορφές τέχνης που μετατρέπουν την νοσηρή πραγματικότητα, από ανεκτή ως όμορφη, μου θυμίζει την μπάντα του Τιτανικού που συνέχιζε να παίζει την μουσική της αγνοώντας το καράβι που βυθίζεται μέχρι την τελευταία στιγμή. Έχω τις απόψεις μου, αλλά όλες μου οι αισθήσεις λένε ότι δεν έχει κανένα νόημα να τις μοιραστώ. Και επειδή δεν θα αλλάξει κάτι, και επειδή αυτό που θέλω να πω κάποιοι άλλοι το λένε καλύτερα από εμένα. Άρα συνεχίζω να παίρνω κουράγια από μικρές στιγμές χαράς, όπως η καλή παρέα με φίλους, ένα αυθόρμητο γέλιο, μια καλή ταινία, μια όμορφη μουσική, για να συνεχίσω να ξυπνάω καθημερινά το πρωί και να αντιμετωπίζω αυτό που κάθε μέρα παρουσιάζεται σαν μεγαλύτερη ματαιότητα, την μετάδοση άχρηστων και χρήσιμων γνώσεων και πληροφοριών σε αφηνιασμένους εφήβους.
• Δεν θα γκρινιάξω για το μεγαλείο του ΟΣΕ και το πόσο καλά περνάμε όλοι εμείς που πρέπει να τον χρησιμοποιούμε καθημερινά για να πάμε στη δουλειά μας, τώρα που κόπηκε "μέχρι νεωτέρας" (δηλαδή μέχρι του άγιου πούτσου ανήμερα), όλη η γραμμή από τον Πειραιά μέχρι τα Λιόσια προσθέτοντας στο χαλαρό άλλα δυο μισαωράκια στην καθημερινή μου μετακίνηση. Ήξερα ό,τι αυτά παίζουν όταν ζήτησα να γυρίσω πίσω στη πόλη. Το θέμα μου είναι ότι αν δεν υπήρχε οικονομικό πρόβλημα θα πήγαινα καθημερινά στη δουλειά μου με αυτοκίνητο σε πολύ λιγότερη ώρα, με πολύ λιγότερη ταλαιπωρία, και ρυπαίνοντας φυσικά πολύ περισσότερο. Και παρόλο που λέω πως σκέφτομαι το περιβάλλον δεν θα σκεφτόμουν καν να μη το πάρω το αυτοκίνητο, λόγω της ευκολίας του. Είναι τόσο παράλογο να ζητώ το να δουλεύει σωστά ένα μέσο που ρυπαίνει λιγότερο και δυνητικά θα μπορούσε να εξυπηρετήσει, και όχι απλά να ταλαιπωρήσει, χιλιάδες πολίτες καθημερινά;
• Δεν σας λέω ότι ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου θα παίξει το επόμενο Π/Σ/Κ στην Αθήνα στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο με εισιτήριο μόλις 10ευρώ γιατί θα μαζευτείτε πολλοί θα σπρώχνεστε και αν με σκουντήξετε και μου πέσει το ποτό μου θα νευριάσω.
• Αν θέλετε όμως, να πάτε στο παζάρι βιβλίου στη Κλαυθμώνος γιατί μέσα στις άπειρες σαβούρες που έχει, θα βρείτε και καλά και φτηνά βιβλία. Αυτό σας το προτείνω ανεπιφύλακτα γιατί ήδη πήγα άρα δεν υπάρχει πιθανότητα να με σκουντήξετε.
• Αυτά τα λίγα για σήμερα, έχω και βάρβαρο ξύπνημα αύριο. Καλό κουράγιο και καλή τύχη σε όλους.

Βόμβες, μουσικές και επικές ανατροπές.

• Ευτυχώς δεν βιώσαμε τέτοιες στιγμές, σαν αυτές της φωτογραφίας, σήμερα στο σχολείο μου (και το ότι έχω τέτοια ιστορία από το στρατό είναι "μυστικό" και δεν πρέπει να το λέμε...). Αν και ίσως θα ήταν προτιμότερο το πανικόβλητο τρέξιμο από το ανούσιο ξεροστάλιασμα που φάγαμε μέσα στο κρύο απλά επειδή ήθελαν κάποιοι να χάσουν ένα διαγώνισμα...
• Πρώτη ανάρτηση για το 2012 και δεν θα αναλωθώ στα κλασικά ευχολόγια που δεν έχουν κανένα νόημα. Απλά ελπίζω να καταφέρουμε να περάσουμε όσο πιο ανέμελα γίνεται αυτή τη χρονιά που σίγουρα θα είναι ζόρικη. Το ζητούμενο είναι να καταφέρουμε να περάσουμε όλες τις δυσκολίες με αξιοπρέπεια και χωρίς μιζέρια. Εξάλλου τα καλύτερα πράγματα στη ζωή δεν κοστίζουν χρήματα. Και για να μη το παρακάνω με τις κοινοτοπίες και τις κλισεδούρες αλλάζω άμεσα θέμα.
• Είναι μεγάλο κόλλημα και μεγάλο εργαλείο για τον κάθε μουσικόφιλο το ιντερνέτι γενικότερα και το γιουτιούμπι ειδικότερα. Διάβασα τις προάλλες μια αναφορά σε ένα κομμάτι σε ένα βιβλίο ("Για μια χούφτα βινύλια" - Χίλντα Παπαδημητρίου- Εκδόσεις Μεταίχμιο), που παρεμπιπτόντως είναι αρκετά καλό αστυνομικό μυθιστόρημα και αν έχετε περάσει αρκετές ώρες της ζωής σας σε δισκάδικα θα δείτε αρκετές οικείες σκηνές, και αμέσως έκλεισα το βιβλίο, το βρήκα και το άκουσα στο γιουτιούμπι, κατάλαβα γιατί ο ήρωας του βιβλίου το εκθείαζε, και μέσα στην επόμενη ώρα είχα βρέθηκα να συνεχίζω το διάβασμα ακούγοντας σερί τρεις φρεσκοκατεβασμένους δίσκους του συγκεκριμένου καλλιτέχνη. Το κομμάτι ήταν το "at the dark end of the street" του James Carr, ενός εξαιρετικού soul τραγουδιστή που αν και συνειδητοποίησα πως είχα ξανακούσει αρκετά από τα κομμάτια του, ποτέ δεν είχα συγκρατήσει το όνομα του. Σας προτείνω να ακούσετε τον δίσκο "A man needs a woman" του 1968, ή κάποια συλλογή  του με τα singles που είχε κυκλοφορήσει στην εταιρεία goldwax.
  

• Και όσοι είστε φαν των μπλουζ και της σόουλ των παλαιοτέρων δεκαετιών, σίγουρα θα περάσετε υπέροχα βλέποντας την ταινία "cadillac records" που περιγράφει την ιστορία της δισκογραφικής εταιρείας "chess records" και των τεράστιων καλλιτεχνών που πέρασαν από αυτή. Και όταν τη δείτε σίγουρα θα βρεθείτε είτε να ψάχνετε βιντεάκια από τα κομμάτια που παίζονται  εκεί, είτε να κατεβάζετε τον ένα δίσκο, που κυκλοφορούσε με την ετικέτα της chess, μετά τον άλλον (προτείνω τη τετραπλή συλλογή "complete introduction to chess" )

• Και μια και μιλήσαμε για δισκογραφικές ας αποδώσουμε τα εύσημα και σε μια μικρή ανεξάρτητη ελληνική εταιρεία που έχει κάνει σημαντικότατα βήματα προόδου τα τελευταία χρόνια κυκλοφορώντας δουλειές και από παλιούς καταξιωμένους καλλιτέχνες (π.χ. Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Φοίβος Δεληβοριάς κ.α.) ενώ δίνει παράλληλα την ευκαιρία και σε νέους αξιολογότατους καλλιτέχνες να δείξουν τη δουλειά τους. Αν ρίξετε μια ματιά στην ιστοσελίδα τους  http://www.inner-ear.gr θα δείτε ότι έχουν "μαζέψει" ένα σημαντικό μέρος της σύγχρονης ελληνικής σκηνής. Και για να γιορτάσουν τα 5 χρόνια παρουσίας τους διοργανώνουν δωρεάν συναυλίες από πολλούς καλλιτέχνες τους (Illegal Operetion, Θάνος Ανεστόπουλος, Marietta Fafouti, Tango With Lions, Nalyssa Green, Φοίβος Δεληβοριάς, The Boy, His Majesty King Of Spain, και Baby Guru) στο διάστημα 9 μέχρι 22 Ιανουαρίου στο SIX D.O.G.S στην Αθήνα. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε σε αυτόν τον σύνδεσμο  http://www.mixtape.gr/5-chronia-inner-ear/
• Εννοείται πως δεν θα μπορούσα να γράψω το οτιδήποτε σε αυτό το βλογ χωρίς να αναφερθώ σε αυτό που έζησα στο παγωμένο γήπεδο της Ριζούπολης την προηγούμενη Κυριακή. Κάποιοι θα με καταλάβουν απόλυτα και κάποιοι καθόλου όταν θα πω ότι τέτοιες στιγμές, τέτοια εναλλαγή συναισθημάτων μόνο το ποδόσφαιρο μπορεί να προσφέρει... Οι ποδοσφαιρόφιλοι θα έχετε ακούσει ήδη για την επική ανατροπή της Πρόο από 2-1 σε 2-3 στα 4 τελευταία λεπτά του αγώνα και είτε φανερά είτε κατά βάθος θα θέλατε πολύ να παρακολουθήσετε ένα τέτοιο ματς από κοντά.Οι άλλοι απλά αγνοήστε το συγκεκριμένο κομμάτι ή απλά προσπαθήστε να μας καταλάβετε...
• Καλό δυοχιλιαδεςδωδεκατοτέτοιο σε όλους...