Λίγο πριν τον ύπνο...

Παρασκευή βράδυ, σχεδόν Σάββατο πρωί. Πίνω ένα σφηνάκι τσίπουρο, και ακούω Kate Melua (call of the search, καλό δισκάκι, πιτσιρίκα που τραγουδά μπλουζοτζαζοαγαπησιάρικα, σαν Norah Jones, αλλά στο πιο pop, μια χαρά...). Α, και η Nora Jones δεν παίζει τελικά την ίδια μέρα με Tori Amos, Air, James, οπότε ίσως τους δούμε όλους τελικά.
Τα ανορθόγραφα φαγία (προερχόμενα από ανορθόγραφη ταβέρνα στον Κορυδαλλό), και τα δροσερά κρασιά που έχουν γεμίσει την κοιλιά μου, δυσκολεύουν αλλά και κάνουν πιο ενδιαφέρουσα τη δημιουργία αυτών των γραμμών. Με πιάνει μια διάθεση, πιο φιλοσοφική, πιο συγκινητική, πιο ποιητική αλλά θα το καταπολεμήσω...
Σκέφτομαι τις αποξηραμένες παπάγιες μου, και παίρνω μπρος, σχολιάζοντας ένα θέμα που αφορά όλους. Την επικείμενη γιουροβίζιον και την συμμετοχή του Σαρμπέλ.
Πλάκα κάνω...
Δεν θα ασχοληθώ με τέτοια ευτελή θέματα, αλλά με κάτι πολύ σοβαρό, γλωσσικής φύσεως. Θα αναλύσω την λέξη "σερνικός". "Σερνικό" λέμε κάποιον με πυγμή, με θάρρος, κάποιον που επιβάλλεται. Ποια είναι όμως η ετυμολογία;
Σερνικός είναι ο κύριος (σερ) ο οποίος έχει την δυνατότητα να ελέγχει μεγάλο αριθμό (ν) από νησιά μεγάλης έκτασης (όπως η Κως). Γι'αυτό και οι κάτοικοι της νήσου Κω λέγονται κότες. Διότι τους ελεγχει ο σερνικός και δεν έχουν το θάρρος να αντιδράσουν...
Αυτή τη θεωρία την έβγαλα την Πέμπτη το βράδυ, μαζί με καλή παρέα, πίνοντας μπύρες, αφού είχα περάσει μια συνέντευξη για μια θέση σε ένα φροντιστήριο...
Και εγώ, που γράφω τέτοιες αηδίες, διδάσκω... Για να καταλάβετε που έχει φτάσει η παιδεία στη χώρα μας...
Πάμε στα πιο ασήμαντα τώρα. Στην Βρετανία ετοιμάζουν ένα σύστημα που θα ανιχνεύει από τον τόνο της φωνής, αν αυτοί που ζητάνε κοινωνικά επιδόματα λένε ψέμματα ή όχι, διότι ανακάλυψαν πως γίνονται σπατάλες. Με την ίδια λογική και ο ΣΕΒ ζήτησε να καταργηθούν στην χώρα μας τα επιδόματα ανεργίας για τους εποχιακόυς υπαλλήλους, γιατί και αυτά είναι μία σπατάλη. Διότι το πρόβλημα της οικονομίας, πάντα είναι οι σπατάλες των φτωχών. Διότι οι δάσκαλοι που έκαναν απεργίες ήταν χαραμοφάηδες που ήθελαν περισσότερα φράγκα, που η οικονομία δεν μπορεί να τα δώσει, αλλά πολύ περισσότερα φράγκα από αυτά, μπορεί να τα χάσουν τα ασφαληστικά ταμεία (επίτηδες το έγραψα με "η" γιατί για ληστεία πρόκειται) παίζοντας στα χρηματιστήρια.
Αλλάζω θέμα. Δεν κάνω διαφήμιση, αλλά να πάρετε το National Geographic που δίνει μαζί ένα πολύ καλό βιβλίο (με DVD) για τον ξεριζωμό (συγνώμη, τον συνωστισμό εννοούσα) του 1922.
Τις προάλλες σε μια συζήτηση με τους γονείς μου, τους έβαλα να μου πουν πάλι την ιστορία της καταγωγής μου, και με έπιασε η καρδιά μου.
Και τσαντίζομαι, που επειδή έχω μνήμη κάποιοι "προοδευτικοί" με βάζουν στο ίδιο καζάνι με φασισταριά που καίνε βιβλία και πετάνε καδρόνια σε Τούρκους ποδοσφαιριστές.
Η ιστορία είναι γραμμένη με αίμα. Αυτό δεν αλλάζει. Το θέμα είναι τώρα τι κάνουμε, για να μη ξαναχυθεί αίμα για να βγάλουν κάποιοι φράγκα και να παίζουν Risk με ανθρώπινα πιόνια.
Το παρασοβάρεψα σήμερα...
Πάρτε άλλο ένα συνθηματάκι από τοίχο, και τα λέμε στον Θανάσση Παπακωνσταντίνου, αύριο (ή σήμερα) το βράδυ να ξεδώσουμε.

Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΕΧΕΙ ΚΑΙ OFF

(καλό τέτοιο σε όλους, και ειδικά στους φίλτατους ξενιτεμένους)