Γκρίνια

Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται...
Ανοίγω τα μάτια μου και περιμένω να αρχίσει μια καινούργια μέρα. Το στομάχι μου είναι χάλια, έχω απίστευτες καούρες. Φτιάχνω καφέ και πριν προλάβω να πιω δεύτερη γουλιά, ρίχνω όλο το φλιτζάνι στα βιβλία και τις σημειώσεις που ξενύχτησα χτες για να ετοιμάσω. Κοιτάζω τα αποτελέσματα των εκλογών και βλέπω κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, βλέπω το 80% των ψηφοφόρων να επιμένουν στα δυο μεγάλα κόμματα, βλέπω τον Καρατζαφέρη στη βουλή. Η άνοδος της αριστεράς και το 1% που πήραν οι οικολόγοι (χωρίς καμία προβολή), δεν είναι αρκετά για να με κάνουν να αισιοδοξήσω. Έχασε και η εθνική στο μπάσκετ...
Δεν μπορώ να το ρίξω και στο ποτό γιατί θα μου κάνει χειρότερα το στομάχι...
Σκάω λοιπόν και συνεχίζω την ρουτίνα μου.
Ελπίζω κάτι να αξίζει από την σημερινή μέρα. Ίσως μια έξυπνη απάντηση ή ένα ελπιδοφόρο χαμόγελο από έναν μαθητή, ίσως μια ζεστή αγκαλιά το βράδυ.
Θα δείξει...
Καλό τέτοιο φίλτατοι.