Αρχίσαμε...

Όπως πολύς κόσμος, βρέθηκα και εγώ σχετικά κοντά, αλλά έξω από την πόλη εκμεταλλευόμενος την ολιγοήμερη άδεια μου. Πήγα μέχρι το λιμάνι της σχεδιοπλοΐας (port of rafting, ή Πόρτο Ράφτη στα νεοελληνικά) και έκανα κάποιες διαπιστώσεις.
1) Την Κυριακή 19-4 δέχτηκα το πρώτο τσίμπημα από κουνούπι για φέτος.
2) Την Δευτέρα 20-4 δέχτηκα το δεύτερο τσίμπημα καθώς και το πρώτο βζουν της χρονιάς (βζουν είναι η διαδικασία κατά την οποία ένα σαδιστικό κουνούπι δεν σε τσιμπάει, αλλά κάνει βζουν βζουν στο αυτί σου την ώρα που κοιμάσαι μέχρι εσύ να αυτοσφαλιαριστείς προσπαθώντας να το σκοτώσεις).
3) Πήραν μπρος νωρίς φέτος τα γαμοκούνουπα.
4) Αν την μεγάλη Παρασκευή βρέχει ή έχει συννεφιά όλο και κάποιος θα πει για τα "δάκρυα του θεού" και για το θαύμα της αλλαγής του καιρού, αν κάνει λιακάδα όπως φέτος κανείς δεν θα αναφερθεί στην απουσία του θαύματος.
5) Κάθε χρόνο αυξάνονται γεωμετρικά οι μαλάκες που θεωρούν διασκέδαση τον τραυματισμό των ακουστικών τους τυμπάνων. Εντάξει τα πυροτεχνήματα έχουν χρώματα. Εντάξει αν είσαι 12χρονος έχει πλάκα να βάζεις δυναμιτάκια μέσα σε πράγματα και να τα βλέπεις να ανατινάζονται, αλλά να είσαι ενήλικος, να έχεις δικαίωμα ψήφου, να έχεις δικαίωμα τεκνοποίησης, να έχεις δικαίωμα να οδηγείς, και να φτιάχνεις αυτοσχέδιες κροτίδες στέλνοντας ανθρώπους στο νοσοκομείο για ράμματα (όπως συνέβη σε γνωστούς μου), ή αν δεν κάνεις μαλακία να χασκογελάς ακούγοντας το "μπουμ" είσαι αξιολύπητος.
6) Είναι πολύ κουραστικό να προσπαθείς να ανάψεις κάρβουνα που έχουν πάρει υγρασία και το μόνο που θα καταφέρεις είναι να κάψεις το χέρι σου. Μιλάω εκ πείρας. Ευτυχώς που μας έδωσε κάρβουνα ο γείτονας...
7) Κάθε φορά που μπαίνω στο αυτοκίνητο και κάνω μια διαδρομή μεγαλύτερη των 10 λεπτών, διαπιστώνω πως υπάρχει τουλάχιστον ένας άνθρωπος που ξύπνησε το πρωί, ήπιε τον καφέ του, ντύθηκε, ανέβηκε στην μηχανή ή μπήκε στο αμάξι του και μονολόγησε "Σήμερα σκοπός της ζωής μου είναι να οδηγήσω σαν μανιακός και να πέσω πάνω στον γκρινιάρη με το ασημί Toyota". Ευτυχώς τους αποφεύγω. Για πόσο ακόμα;
8) Αύριο το πρωί πρέπει να πάω για δουλειά και δεν έχω καμία όρεξη.

Υ.Γ. Καλό ταξίδι Κυρ Σωτήρη