Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

Βρε δε μας χέζεις...

"Το αφιερώνουμε  σε όλους όσους μας πιστεύουν στην Ελλάδα. Σε κανέναν άλλο"
Τι λες ρε άνθρωπε; Τι σημαίνει "σε όσους μας πιστεύουν;". Σας πιστεύει κάποιος που ξέρει πως μπορείτε να παίξετε μπάλα. Κάποιος που σας είδε σήμερα να παίζετε με πάθος, να τρέχετε, ενώ λίγες μέρες πριν μαλακιζόσασταν και οι παίχτες και ο προπονητής. Γιατί κάποιος που δεν θα σας πίστευε δεν θα σας έκραζε. Θα έλεγε "τι ωραία που πήγαμε στο Μουντιάλ, ας πάρουμε κάνα αναμνηστικό από το μαγαζί με τα τουριστικά, ας ζητήσουμε και κάνα αυτόγραφο από τον Μαραντόνα (όπως το 1994) και ας γυρίσουμε σπιτάκια μας". Δεν καταλαβαίνεις ρε φίλε πως αν παίζατε έτσι και με την Κορέα παίζει και να περνούσατε στην επόμενη φάση; Δεν καταλαβαίνεις ρε φίλε πως αν δεν έπαιρνε ο Νιγηριανός αποβολή παίζει και να μην ξυπνούσατε και να κάνατε άλλη μια χαλαρή ήττα; Τι θες δηλαδή και εσύ και ο Τζόρβας και όλοι οι άλλοι, να σας προσκυνάμε ότι και να κάνετε; Παίζετε καλά, σας λέμε μπράβο, κάνετε μαλακίες σας κράζουμε. Μην το παίρνετε προσωπικά, σε όλα τα επαγγέλματα γίνεται αυτό. Και ο Μαμαλάκης αν έφτιαχνε κάνα πιάτο με τζατζίκι, μέλι, παγωτό γαρδούμπα και βελανίδια γαρνιρισμένα με σως από αρχίδια ταύρου θα του το έτριβαν στην μούρη.
Και δεν αλλάζω γνώμη. Ο Ρεχάγκελ έχει βγει στη σύνταξη εδώ και χρόνια και κανείς δεν του το έχει πει. Και ας έκανε και κάποιες σωστές κινήσεις σήμερα. Ίσως κάποιος του έκανε καμιά ένεση αδρεναλίνης με ατροπίνη και τούρμπισε.
Και για να μην παρεξηγούμαστε. Το χάρηκα πολύ το παιχνίδι σήμερα. Πανηγύρισα με τα γκολ και γούσταρα την προσπάθεια σας. Πάντα τέτοια.

Δεν υπάρχουν σχόλια: