Πατήστε στον σύνδεσμο παρακάτω για να διαβάσετε ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο για τις ευθύνες που έχουν οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί για την κατάσταση που βρίσκεται η παιδεία σήμερα.
Μη μαδάς τη μαργαρίτα: Εμείς οι δάσκαλοι δεν φταίμε πουθενά;:
Μη μαδάς τη μαργαρίτα: Εμείς οι δάσκαλοι δεν φταίμε πουθενά;:
4 σχόλια:
ναι, συνάδελεφε ,
οι ...παροικούντες ξέρουμε τι γινεται στα σχολεία μας.
Ποιός μιλάει?
ο καλός, ο κακός, ή ο άσχημος ?
... εμείς εντολές εκτελούμε ... τι λες ?
Το θέμα δεν είναι ποιος μιλάει, αλλά το τι θέλει να πετύχει. Εννοείται πως αυτός που μιλάει γίνεται κακός. Παίζει ρόλο το που, πότε και πως μιλάει κανείς. Μη ξεχνάς τις ειδικές συνθήκες κάθε σχολείου (ειδικά των εξόριστων). Σε κάποιες φάσεις χρειάζεται πολιτική. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να πετύχει κάποιος αυτό που θέλει. Αρκεί φυσικά να θέλει να αλλάξει κάτι στο κάθε σχολείο. Εγώ προσωπικά αποδέχομαι την ήττα μου εδώ, και απλά κάνω ότι μπορώ μόνο μέσα στις τάξεις περιμένοντας να φύγω. Αν πάω στον τόπο μου, που τον πονάω και ξέρω πως θα είμαι εκεί για πολλά χρόνια, θα δω κάποια πράγματα διαφορετικά.
Έχεις δίκιο συναδελεφε, το τι θέλει να πετύχει ο καθένας που μιλάει είναι σημαντικό. Μπορεί κάποιος να μιλάει για να πετύχει τη "βόλεψη" του, άλλος να θέλει να ωελτιώσει τα κακώς κείμενα στο σχολείο του, άλλος να θέλει να βελτιώσει την εκπαιδευτική διαδιακασία, άλλος να θέλει να βελτιώσει το θεσμό της εκπαίδευσης, κλπ κλπ. Τα κίνητρα είναι σημαντικά. Τώρα, όσο αφορά τον τρόπο που μιλάει, τη στρατηγική, την "πολιτική" ας πούμε, για μένα προσωπικά είναι κάτι που δεν είναι θέμα ουσίας, αφού πιστεύω πως ο "καλός" πολιτικός λόγος είναι ακριβώς αυτός που δημιούργησε το πρόβλημα στην κοινωνία και στον πολιτισμό στον οποίο μετέχουμε. Θέλω να πω, πως εφόσον ζούμε στη δημοκρατία της δημαγωγίας και όχι της αξιοκρατίας λογικόν είναι να κερδίζει ο καλός δημαγωγός και "στρατηγός", πράγμα το οποίο εμένα προσωπικά ουδόλως με ενδιαφέρει. Επιμένω στην ουσία του λόγου και όχι στη φόρμα, με αποτέλεσμα βεβαίως να γίνομαι η "κακιά" του συλλόγου, ανεξαρτήτως απο τα κίνητρά μου. Θα επωμιστώ το ρόλο, με τις συνέπειες του - πιθανόν καταγγελίες, να χάσω τη δουλειά κλπ,- θα εξακολουθήσω όμως να "καταδεικνύω", και να αποδεικνύω (δια του προφανούς) τον ακαμάτη δάσκαλο, τον βολεψάκια, τον λουφατζή, και σ αυτο το σχολείο και σε όποιο ακόμα βρεθώ. Το πιο σίγουρο είναι να βρεθώ απομωνομένη - κάτι που δε μου στοιχίζει - έως άνεργη - κάτι που θα μου στοιχίσει πολύ - αλλά δεν θα "ζητιανέψω" συμμάχους. Και θα επιμείνω στην ουσία και όχι στη φόρμα, απλώς και μόνο επειδή είμαι ... εξωγήινη (?)
Ένιγούει, συνάδελφε. Επίσης θέλω να σου πω πως εγω προσωπικά δεν αναγνωρίζω ήττα στην προσπάθειά σου, ούτε αδιαφορία αλλά ... μοναξιά στους δικούς σου στόχους - μην μπερδέψεις παρακαλώ την έκφραση με κοινωνικότητες και τέτοια.
Πάντως θα μου άρεσε να μας καλέσεις σε μία δημόσια συζήτηση εδώ, στο μπλογκ, γιατι το γραπτό δεν αφήνει πολλά περιθώρια παρεξηγήσεων - του στιλ, "μα κυρία κι εγώ αυτό είπα", όπως λένε και οι μαθητές.
Άντε καλό ... τέτοιο!!
Θα σου απαντήσω σε συντομία και χωρίς πολλές λεπτομέρειες γιατί κάποια πράγματα καλό είναι να μη τα δημοσιοποιούμε. Το ότι ο καθένας μας μέσα στο σχολείο έχει διαφορετικούς στόχους είναι που δημιουργεί τα προβλήματα. Δεν θα διαφωνήσω με αυτά που λες, και ο ρόλος σου σεβαστός εντός του σχολείου. Δυστυχώς όμως υπάρχει κενό εξουσίας. Γι' αυτό εγώ μιλώ για ήττα, γιατί παραδέχτηκα πως αυτά που μπορώ να επιτύχω εδώ είναι πολύ περιορισμένα, και σε κάποιες φάσεις έβαλα πάνω απ' όλα την ψυχική μου υγεία.
Δημοσίευση σχολίου