And Nothing Hurt. Τι ωραία θα ήταν τίποτα να μη μας πλήγωνε. Μαλακίες λέω. Αν δεν μας πλήγωνε τίποτα, δεν θα νοιαζόμασταν για τίποτα. Είναι απλά ωραίες εκείνες οι εποχές της ζωής μας που είναι λίγα αυτά που μας πληγώνουν. Δυστυχώς οι άλλες εποχές, αυτές που έρχονται μαζεμένα αυτά που μας πληγώνουν είναι μεγαλύτερες, και αφήνουν και κουσούρια. Οι μεν σου δίνουν δυνάμεις, οι δε όχι μόνο σου τις παίρνουν, αλλά σου μειώνουν και τη δυνατότητα επανάκαμψης. Εκεί είναι η μαγκιά όμως, να μη μασήσεις, να ξέρεις ότι θα έρθουν οι καλές μέρες και να τις αναμένεις αναμμένος. Να τις περιμένεις έτοιμος να τις βιώσεις στο έπακρο, και να διώξεις όλα αυτά τα διαβόλια που σου δημιουργούν αυτές τις κωλοσκέψεις, που σε κάνουν να θεωρείς δεδομένο το χειρότερο σενάριο, που δεν σε αφήνουν να κοιμηθείς και να μην ξέρεις γιατί.
Είναι ωραίο να μην περνάς μόνος και τις άσχημες και τις καλές εποχές, αρκεί βέβαια αυτός που είναι δίπλα σου να ξέρει να σε βοηθήσει, και να σε κάνει να θες να τον βοηθήσεις και εσύ, για να φτάσετε στις καλές εποχές μαζί. Είναι πιο δύσκολο να περνάς καλά μαζί με άλλους, παρά μόνος σου. Είναι πιο εύκολο να περνάς χάλια μαζί με άλλους. Στις χάλια εποχές οι περισσότεροι ξέρουν πως να φερθούν, και να μην ξέρουν δεν κάνουν και μεγάλη ζημιά, γιατί είσαι σκατά έτσι κι αλλιώς. Όταν είσαι καλά όμως, πολλοί απλά θέλουν να σε τραβήξουν κάτω γιατί δεν μπορούν να διαχειριστούν την ευτυχία των άλλων, κάποιοι απλά σε αφήνουν να κάνεις τα δικά σου, και λίγοι σε βοηθούν να εξυψωθείς, να πας ακόμα ψηλότερα. Αυτούς τους ανθρώπους θέλουμε δίπλα μας. Γι' αυτό είμαστε κωλόφαρδοι εμείς που τους έχουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου