Νέο τεύχος ΝΙΟΥΣΛΕΤΕ (σε pdf)

Μετά από πολύ καιρό είναι έτοιμο το νέο τεύχος του ΝΙΟΥΣΛΕΤΕ. Μπορείτε να το κατεβάσετε από την παρακάτω σύνδεση.
http://www.mediafire.com/file/toj1mquydtu/64.pdf
Τα παλιότερα τεύχη, μπορείτε να τα βρείτε στο μενού δεξιά.
Καλό τέτοιο!

Cereal killer...

Μια πέτρα με μια τρούπα στη μέση...

Αυτός είναι ο τόπος που ζω. Ένα εύφορο νησί με μια τρούπα στη μέση. Είναι φορές που νιώθω τυχερός που ζω σε ένα τόσο όμορφο μέρος. Είναι φορές που νιώθω ανήμπορος γιατί έχω εγκλωβιστεί σε μια κοινωνία που δεν μου ταιριάζει. Είναι φορές που νιώθω άσχημα για τους φίλους μου που κουράζονται, και εγώ ζω χαλαρά. Είναι φορές που εύχομαι να είχε εδώ αεροδρόμιο για να πήγαινα έστω και για μια μέρα στην πόλη, να ακούσω λίγο θόρυβο, να ξεφύγω από την απόλυτη ακινησία, να ακούσω λίγη ζωντανή μουσική, να πάω στο γήπεδο. Είναι φορές που βλέπω τη θάλασσα από το μπαλκόνι μου και δεν χορταίνω το θέαμα και τους ήχους. Είναι φορές που μισώ τη δουλειά μου σε ένα σχολείο σε ημιανάπαυση. Είναι στιγμές που αγαπώ τη δουλειά μου γιατί μπορώ χωρίς πίεση να εκφραστώ όπως θέλω.
Είναι και απλές στιγμές, γεμάτες χαρμόλυπη μονιαξιά, ποτισμένες σε αλκοόλ, περιτριγυρισμένες από παλιούς φίλους, τον Bruce, τον Tom, τον Van που σκέφτομαι πως κάποτε ήμουν δημιουργικός και ζηλεύω τον παλιό μου εαυτό, ο οποίος όμως θα ζήλευε τον τωρινό μου εαυτό.
Είναι στιγμές που θυμάμαι την ανθρώπινη μου φύση, γιατί δεν ξέρω τι θέλω και δεν βγάζω νόημα.
Μάλλον είναι ώρα να μυρίσω λίγο θάλασσα.
Εις το επανιδείν ταξιδιώτες.
Καλό σας τέτοιο

Είμαστε Διάσημοι!

Μίνι ανάρτηση.
Μέχρι και η υπουργός παιδείας είπε στην βουλή πως δεν υπάρχουν αρκετοί καθηγητές στη Νίσυρο. Να δούμε όμως πότε θα δούμε νέους συναδέλφους από κοντά, γιατί από λόγια...
Εγώ είμαι στο νησί από τις 8 Σεπτεμβρίου και από τότε θυμάμαι να μας λένε από το γραφείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης πως οι καθηγητές "έρχονται".
Και κολυμπώντας να τους είχαν στείλει, θα είχαν φτάσει από τότε.
Καληνύχτα σας.

Χάλια μαύρα

Μαύρη η θάλασσα, μαύρα τα χάλια μας. Η φωτογραφιούλα είναι από το μπαλκονάκι μου. Βλέπω όμορφα πράγματα, ακούω την θάλασσα, χαλαρώνω και δεν φρικάρω τόσο με αυτά που γίνονται γύρω μου. Έχει μειωθεί η διάθεση μου για γκρίνια. Γι' αυτό έχω και πολύ καιρό να ανανεώσω τη σελίδα μου. Αλλά κάποια στιγμή, μαζεύονται πολλά και θες να τα πεις. Και η θάλασσα έχει βαρεθεί να με ακούει. Άρα ήρθε η σειρά σας.

• Στην Νίκαια οι αστυνόμοι (οι μπάτσοι δηλαδή) δολοφόνησαν έναν πακιστανό ανακρίνοντας τον για την πιθανή δολοφονία ενός πιτσιρικά. Ξύλο και ηλεκτροσόκ επί τρεις μέρες, και μετά τον άφησαν να πάει σπίτι του όπου και πέθανε. Το ακούσατε αυτό στην τηλεόραση; Όχι ε; Το Αθηναϊκό πρακτορείο ειδήσεων είπε πως δεν το θεώρησε σημαντική είδηση.

• Στην Θεσσαλονίκη ένας οδηγός παρέσυρε και σκότωσε έναν Νιγηριανό και όταν πήγαν οι συμπατριώτες του στην αστυνομία να διαμαρτυρηθούν γιατί δεν γινόταν καμία έρευνα για το συμβάν, τους συνέλαβαν γιατί δεν είχαν χαρτιά!

• Ο Γιωργάκης (μπορεί το mega να τον λέει κύριο Παπανδρέου πλέον, αλλά για μας Γιωργάκης είναι) έκανε μια καλή πρόταση, να σταματήσουν οι υπουργοί και οι διάφοροι κρατικολεχρίτες να κυκλοφορούν με λιμουζίνες, αλλά τσίνησαν οι παπάδες! Δεν μπορούν να βάλουν τους χρυσούς σταυρούς τους και τις κοιλάρες τους σε μικρότερα αυτοκίνητα οι άθλιοι. Αλλά αυτοί είναι που μεταδίδουν τις αρχές του χριστιανισμού. Να δώσει το ευρώ που δεν του περισσεύει ο γέρος για να ανάψει ένα κερί, αλλά αυτοί να μην δέχονται μείωση στις χλιδές τους.
• Κύριοι στο mega. Γουστάρετε που βγήκε το ΠΑΣΟΚ. Καυλώνετε που η ΝΔ διαλύεται. Αλλά κρατήστε λίγο τα προσχήματα... Υπάρχουν και άλλες ειδήσεις εκτός από την κατάσταση στην ΝΔ. Νισάφι πια. Αν είναι, βάλτε ΝΔδες σε ρινγκ με λάσπη να πλακωθούν να κάνετε την πλάκα σας, αλλά μη το λέτε αυτό δελτίο ειδήσεων.
• Στο σχολείο που δουλεύω, ακόμα δεν έχουν έρθει φιλόλογοι. Σε πολλά μέρη της Ελλάδας τα σχολεία υπολειτουργούν και τα φροντιστήρια κάνουν μάθημα. Εδώ όμως που είμαι (στην Νίσυρο) δεν υπάρχει φροντιστήριο, και τα παιδιά απλά δεν θα διδαχθούν κάποια πράγματα. Σιγά τα ωά... Ποιος τους χέζει τους 900 ψήφους τώρα...
• Να ρωτήσω κάτι; Αν ο Κινέζος έχει κάνει μια συμφέρουσα συμφωνία, η οποία έχει επικυρωθεί από την ελληνική Βουλή, μαλάκας είναι να την σπάσει για να κάνει μια άλλη; Αλλά το να υπόσχεται προεκλογικά το ΠΑΣΟΚ νέα διαπραγμάτευση σε όλη την συμφωνία είναι δωρεάν. Ίσως μετά από τις διαπραγματεύσεις που γίνονται τώρα να μας δώσει ο Κινέζος κάνα τυράκι και να του πούμε και ευχαριστώ...
• H προηγούμενη κυβέρνηση θα μπορούσε να κάνει αίτηση στην Ε.Ε. για να πάρει κάποια αποζημίωση για τα προβλήματα που προκλήθηκαν από τις πυρκαγιές. Αλλά φυσικά δεν έχει κάνει τίποτα. Η προθεσμία λήγει στο τέλος του μήνα και δεν ξέρω αν προλαβαίνει η νέα κυβέρνηση να κάνει κάτι. Αλλά αυτά είναι τσίπικα πράγματα για μας. Δεν μας ενδιαφέρουν. Βάλτε μας πρόστιμα να γουστάρουμε. Οι αποζημιώσεις είναι για τις τιτίκες.
  
• Και μια καφρίλα. Φέτος μόνο πόσες χιλιάδες συντοπίτες μας έχουν πάει για ακρόαση (οντισιόν στα ελληνικά) σε ριάλιτια για τραγουδιστάδες, ανορεξικές μοντέλες, αγρότες, γκόμενους που μαγειρεύουν κτλ, απλά για να βγουν στο γυαλί και να τους χλευάσουν δημόσια κάποιοι κριτές οι κάποιοι συμπαίχτες τούς; Τα τελευταία χρόνια, πόσες ακόμα χιλιάδες έχουν κάνει το ίδιο πράγμα; Επίσης πόσοι καθημερινά ασχολούνται μόνο με το τι έφαγε ο Ρουβάς, τι φόρεσαν οι διάσημοι, πως μύριζε η κλανιά της Μενεγάκη, και αν ο Τσαλίκης είναι πράγματι καλό παιδί; Που το πάω; Το ξέρετε πως όλοι αυτοί έχουν δικαίωμα ψήφου; Το ξέρετε. Εγώ νιώθω λίγο μαλάκας μετά από κάθε εκλογές σκεπτόμενος τέτοια πράγματα. Εσείς;
• Και μια ακόμα καφρίλα για κλείσιμο. Ο γίγαντας της διανόησης και της πολιτικής σκέψης, Γιώργος Ανατολάκης, είναι πλέον ένας εκ των 300 εκπροσώπων του λαού στη Βουλή. Ένας εκ των οποίων που θα αποφασίζουν το μέλλον μας (υπερβολή). Και ήδη με το που πάτησε το πόδι του έδειξε το μέγεθος της προσωπικότητας του. Πήγε στον πρώην πρωθυπουργό και τον ρώτησε γιατί δεν αλλάζει ομάδα. Γιατί δεν γίνεται Ολυμπιακός. Πάλι καλά που δεν του έκανε και τάκλιν.

Αυτά για σήμερα. Καλά να περνάτε και να προσέχετε.

Η μαγεία της γεωγραφίας

Παρά το ότι ήμουν καλός μαθητής, ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με την γεωγραφία. Είχα, και έχω, αδυναμία να συγκρατήσω πληροφορίες για πόλεις, περιοχές, νησιά, νομούς κτλ. εκτός αν πρόκειται να τα επισκεφτώ. Έτσι μετά την ενηλικίωση μου, όταν άρχισα να πηγαίνω διακοπές σε διάφορα μέρη έμαθα πολλά πράγματα για την Ελλάδα. Είναι γνωστό πως άργησα πολύ να μάθω ότι η Ικαρία είναι νησί (και όχι ένα μέρος γενικότερα...) και πως δεν περνάμε από Κόρινθο όταν πάμε στον Βόλο. Η μοίρα τα έφερε τελικά να κάνω λόγω στρατού και σπουδών περάσματα από διάφορα μέρη και να μάθω κάποια βασικά πράγματα, αλλά μέχρι χτες δεν θα έλεγα πως οι γνώσεις μου ήταν καλές. Σήμερα ξέρω που είναι το Αγαθονήσι με τους 144 μόνιμους κατοίκους, ο Άη Στράτης, οι Μεταξάδες στον Έβρο, η Συκιά στην Χαλκιδική, η Σύμη, η Χάλκη, η Κάσος, ο Μούδρος στην Λήμνο, καθώς και πολλά άλλα μέρη από πολύ, ως πολυυυυυυυυυυυυ απομακρυσμένα από την Αττική γιατί πρέπει να δηλώσω τις περιοχές προτίμησης για τον διορισμό μου. Και επειδή είμαι φύσει απαισιόδοξος και επειδή πάντα προετοιμάζομαι για το χειρότερο (για να ελπίζω να χαρώ από το απλά κακό που συνήθως συμβαίνει) είμαι σίγουρος πως θα γίνω ο νούμερο 145 στο νησί που ο τουριστικός οδηγός έλεγε πως τα αξιοθέατα του είναι μια-δυο εκκλησίες... Περιμένω τα στοιχήματα σας για το από που θα σας γράφω για να μου κάνετε παρέα.
Πάντως μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση πως παρά το ότι έχω πολύ καιρό να γράψω κάτι, βλέπω νέους αναγνώστες από απίστευτες περιοχές. Ποιος άμοιρος στην Σαουδική Αραβία, στο Κατάρ, στην Βενεζουέλα, στο Βιετνάμ και στις άλλες χώρες που δείχνει το Flag Counter κάτω δεξιά στην σελίδα, διάβασε ΝΙΟΥΣΛΕΤΕ; Παράξενο, αλλά ωραίο...
Την επόμενη τρίτη, αφού θα έχω ξεμπερδέψει με την χαρτούρα για τον διορισμό θα πάω για πολλοστή φορά στην αγαπημένη μου Σίφνο (που δυστυχώς δεν θέλει Χημικό), αλλά ήδη έχοντας περάσει ένα τετραήμερο στην Λίμνη Ευβοίας και ένα τριήμερο στην Κίμωλο κάνοντας κάμπινγκ έχω φτιάξει μια λίστα δυσάρεστων εντυπώσεων από τις μέχρι τώρα διακοπές μου, έτσι για να μην ξεχνάμε την τέχνη του γκρινιάζειν. Γενικά πάντως πέρασα καλά μέχρι τώρα, δεν θέλω να είμαι αχάριστος, αλλά δυστυχώς κάποια πράγματα δεν γίνεται να μην με τσαντίσουν.
ΛΙΣΤΑ ΔΥΣΑΡΕΣΤΩΝ ΕΝΤΥΠΩΣΕΩΝ (με τυχαία σειρά)
1) Το απίστευτο μποτιλιάρισμα στην Νέα Αρτάκη μετά την Χαλκίδα λόγω των έργων που γίνονται εκεί. Δεν ήταν κίνηση αυτή, αλλά ακινησία.
2) Το ότι βρέθηκε κάποιος τύπος στο Αιγάλεω που θεώρησε λογικό, να πηδήξει στο μπαλκονάκι μου (χωρίς κόπο γιατί μένω στο ισόγειο) και να μου κλέψει ένα φυτό! Μία γλάστρα!
3) Το ότι στο καράβι Άγιος Γεώργιος κοστίζει 3,5 ευρώ το κουτάκι η μπύρα.
4) Η εντύπωση μου από την Μύλο τα λίγα λεπτά που έμεινα εκεί. Απλά ήθελα να πάω σε ένα χωρίο για να πάρω το καραβάκι για να πάω Κίμωλο. Και εκεί α) μου είπαν πως μια απόσταση του ενός τετάρτου είναι μισής ώρας για να πάρω ταξί και όχι λεωφορείο, β) βρήκα ταξί που μου ζήτησε 12 ευρώ για αυτά τα 9 χιλιόμετρα, γ) ο οδηγός του παραλίγο να κοιμηθεί πάνω στο τιμόνι και να πέσει πάνω σε μια μηχανή, δ) στο τέλος μου ζήτησε και εξτρά ένα ευρώ για τα μπαγκάζια παρά το ότι όταν τον ρώτησα την τιμή είχαμε φορτώσει με την φίλη μου τους σάκους μας (εννοείται πως δεν του το έδωσα, περισσότερο για να νιώσω λιγότερο μαλάκας παρά για τα φράγκα).
5) Το υπουργείο παιδείας που μαλακίζεται και μας τρέχει μέσα στον Αύγουστο να κάνουμε αιτήσεις, ενώ αυτό θα έπρεπε να έχει γίνει από τον προηγούμενο μήνα.
6) Και τελευταίο, αλλά καλύτερο... ΟΙ ΣΚΑΤΙΑΡΗΔΕΣ ΟΙ ΓΑΛΛΟΙ ΜΕ ΤΟ ΤΡΟΧΟΣΠΙΤΟ ΣΤΗΝ ΚΙΜΩΛΟ. Που λέτε στην Κίμωλο είναι μια παραλία (η Αλυκή) που κάνει ο κόσμος ελεύθερο κάμπινγκ. Είχε τόσες σκηνές που ήταν η μία κολλημένη με την άλλη. Και πίσω από την δικιά μου, ένα ζευγάρι συνταξιούχων Γάλλων είχε παρκάρει ένα τεράστιο τροχόσπιτο, μπροστά από το οποίο είχε τραπέζι, καρέκλες, ψησταριά, ενώ στην παραλία είχαν και ένα φουσκωτό για να βολτάρουν στα γύρω μέρη. Από τη μια εμείς να καθόμαστε σε ψάθες, και να ψάχνουμε σκιές για να φάμε και καβάτζες για να χέσουμε και από την άλλη αυτοί στις πολυθρονάρες τους να καλοπερνούν, να τρωγοπίνουν και να μας ξυπνάν από νωρίς το πρωί με τις μουσικές τους. Αλλά δεν με ενοχλούσαν. Τους έβλεπα να περνάνε καλά και τους εκτιμούσα για την ενέργεια τους. Αυτά τις δύο πρώτες μέρες. Μέχρι που ένα πρωί με κάλεσαν στο τραπέζι τους, και ενώ περίμενα να με κεράσουν καφέ ο τύπος μου είπε να δω την θέα μπροστά. "Αμάν αυτός θέλει να με γαμήσει σκέφτηκα (αυτό δεν γίνεται όταν κάποιος δείχνει την θέα;)". Η θέα ήταν η παραλία, η θάλασσα, η Μύλος απέναντι, και φυσικά οι σκηνές του κόσμου. Και τότε μου το είπε. "Η σκηνή σου μου κόβει την θέα και θέλω να την μετακινήσεις!"
"Εεεεε θα δούμε..." απάντησα φεύγοντας σαστισμένος. Μου είναι δύσκολο να αντιδράσω άμεσα στον παραλογισμό. Θέλω λίγο χρόνο να επεξεργαστώ την πληροφορία. Εννοείται πάλι πως δεν την μετακίνησα, απλά αγνοούσα τα επίμονα βλέμματα του μέχρι την επόμενη μέρα που έτσι και αλλιώς έφευγα. Το θεϊκό είναι πως αυτός τα πήρε και κάνοντας σαν πεντάχρονο κακομαθημένο, όπως περνούσε πάτησε επιδεικτικά (δύο φορές) πάνω στην ψάθα που είχα απλώσει μπροστά από την σκηνή μου. Ο παλιοσκατιάρης.... (είναι πολύ εκτονωτική αυτή η λέξη δεν νομίζετε;).

Υ.Γ. Δεν θα σχολιάσω τις ενδοΠροοδευτικάνικες φαγωμάρες. Με στενοχωρούν βαθύτατα και με απογοητεύουν απλά. Μερικά πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ.

Ξενιτιά

Ας αρχίσω με μια βιβλιοπρόταση. Αυτή την στιγμή μου μένουν λίγες σελίδες ακόμα για να το τελέψω αλλά "τα τυφλά ηλιοτρόπια" του Alberto Mendez είναι από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό. Ο συγγραφέας πρακτικά έγραψε μόνο ένα βιβλίο στη ζωή του (ενώ ήταν ήδη μεγάλος) και λίγο μετά πέθανε. Και άφησε κληρονομιά στον γιο του την δουλειά να πηγαίνει να μαζεύει βραβεία από 'δώ και από 'κει και να διαβάζει αποθεωτικές κριτικές. Πέρα από την πλάκα, το βιβλίο αξίζει. Μιλάει για τον Ισπανικό εμφύλιο μέσα από 4 σχετικά ανεξάρτητες ιστορίες. Δεν τον νοιάζουν τα στρατόπεδα, δεν τον νοιάζουν οι μάχες, δεν τον νοιάζει ο νικητής, ο Mendez απλά μιλάει για τους ανθρώπους. Για το τι πέρασαν, για τις λεπτομέρειες του δράματος τους και ακριβώς επειδή χρησιμοποιεί απλό λόγο χωρίς φαμφάρες και υπερβολές, έχει φτιάξει ένα πολύ αληθινό και συγκινητικό κείμενο.
Επίσης αν θέτε, την παρασκευή στις 19:30 γίνεται παρουσίαση του βιβλίου στην Τεχνόπολη στο Γκάζι στα πλαίσια του Φεστιβάλ Ιβηροαμερικανικής Λογοτεχνίας. Για πιότερες πληροφορίες πάτε στο:
http://www.ispania.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=792:festival-lea&catid=51:logotexnia&Itemid=98
Αλλάζω θέμα. Έχω βρίσει πολλές φορές την μαλακία που λέγεται διαγωνισμός εκπαιδευτικών του ΑΣΕΠ και είχα σκοπό να γράψω άρθρο τεράστιας γκρίνιας με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, αλλά δεν θα το κάνω. Όχι επειδή άλλαξα γνώμη (ο διαγωνισμός είναι ηλίθιος, ψυχοφθόρος, οικονομικά ασύμφορος για τους συμμετέχοντες, και με ύλη που εξετάζει σε πράγματα που δεν έχεις διδαχθεί ποτέ) αλλά επειδή από τους 1235 χημικούς που έγραψαν στον διαγωνισμό, ξεπέρασα τους 1201 (ψωνάραααα) με αποτέλεσμα να ετοιμάζω τα μπογαλάκια μου για να πάω στας επαρχίας. Για να δούμε τι θα δούμε...
Αν έχετε κάνα καλό μέρος να προτείνετε πείτε να το έχω υπόψη.
Πάλι καλά που δεν πήρα διαρκείας στην Προοδευτική, χαμένο θα πήγαινε.
Και μια και μιλήσαμε για μπάλα. ΠΟΣΟ ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΕΣ ΟΙ ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΚΑΡΑΜΟΥΖΕΣ! Δεν έχω αντέξει να δω ολόκληρο αγώνα του κυπέλου συνομοσπονδιών παρά το ότι κάποιοι έχουν ενδιαφέρον. Η ηχορρύπανση τομπαίρνει.
Και για να κλείσουμε να αποτίσω τα σέβη μου στο μεγαλείο του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης που σκέφτηκε πως να καταπολεμήσει την φοροδιαφυγή. Με ρουφιανιές! Πλέον άμα θέτε μπορείτε να καταδώσετε όποιον φοροφυγά ξέρετε μέσω των ιστοσελίδων του υπουργείου οικονομίας και οικονομικών. Της πόρνης έχει να γίνει. Τρελά ξεκατινιάσματα προβλέπονται. Μη γελάτε. Παίζει να είναι μέτρο που θα πιάσει. Το μόνο που με φοβίζει λίγο είναι το πως θα γίνει μέσω διαδικτύου επειδή ο περισσότερος κόσμος δεν είναι εξοικειωμένος με την χρήση του, αλλά από διάθεση καρφώματος να φαν και οι κότες.
Τώρα που είπα για φαΐ, πείνασα. Σας αφήνω και πάω για μάσα.
Καλό τέτοιο

Μπλε

Μπλε! Είναι η απάντηση στην ερώτηση: Πόσοι σουρεαλιστές χρειάζονται για να βιδώσουν μια λάμπα.
Γενικά έχω αποφασίσει πως είμαι φαν του σουρεαλισμού, είναι ο μόνος τρόπος να αποδέχομαι αυτά που βλέπω και ακούω συνεχώς γύρω μου.
Βλέπω αφίσες του Ανδρέα Παπανδρέου στους δρόμους, ακούω για το κλείσιμο της Βουλής, ακούω για τις παραγραφές αδικημάτων των Βουλευτών που πληρώνονται αδρά για να κάνουν δύο πράγματα, να μασάνε και να κάνουν ρουσφέτια, ακούω για έναν διευθυντή λυκείου στα Τρίκαλα που απέβαλλε μαθητές επειδή φορούσαν βερμούδα, ακούω στην τηλεόραση να γίνονται αναλύσεις επί αναλύσεων γιατί ο "Sakis" δεν κέρδισε το Γιουροβύζιο (το γύρω από το βυζί δηλαδή), και όλα αυτά σε συνδυασμό με το υπέρτατο σουρεαλιστικό δρώμενο που λέγεται ελληνική παιδεία, πανελλήνιες εξετάσεις, κτλ.

Αλλά δεν θα γκρινιάξω πολύ εγώ, δεν έχω και πολύ διάθεση για γράψιμο αυτό τον καιρό, γι' αυτό και έχω καιρό να ανανεώσω το ιστολόγιο μου. Τις γκρίνιες μου για την ποιοτική μαλακία που λέγεται "ποιος είναι ο μεγαλύτερος Έλληνας" που κάνει το ΣΚΑΪ θα τις συμπληρώσει η Μ.Π. Για μένα ο μεγαλύτερος Έλληνας είναι αυτός που είναι πιο μεγάλος. Δηλαδή είτε ο πιο γέρος, είτε ο πιο ψηλός, είτε αυτός με τα μεγαλύτερα "προσόντα". Έχω βλέπετε ένα κουσούρι και δεν πιάνω την ποιότητα σε τέτοια εγχειρήματα. Πιστεύω δυστυχώς αυτά που διδάσκω στα παιδάκια του γυμνασίου.

"Ποια είναι περισσότερα, τα 500 κιλά ή τα 500 λίτρα;" ρώτησα έναν μαθητή μου.
"Δεν μπορούμε να τα συγκρίνουμε κύριε γιατί το ένα μετράει μάζα και το άλλο όγκο" θα ήθελα να μου απαντούσε για να ένιωθα και εγώ χρήσιμος, αλλά τελικά είπε "ίσα". Λογικό είναι αφού έτσι έχει μάθει από τους μεγαλύτερους.
Για να κάνω μερικές ακόμα ερωτήσεις. Ποιες είναι πιο χρήσιμες στην διατροφή, οι βιταμίνες ή οι πρωτεΐνες;
Απάντηση: Και τα δύο θρεπτικά στοιχεία είναι απαραίτητα για την ομαλή ανάπτυξη.
Και αν θέλουμε να το πάρουμε και πιο φιλοσοφικά, που οφείλουμε την ύπαρξη μας; Στην καύλα των γονιών μας πριν κάποια χρόνια; Στο ότι δεν είχε ο μπαμπάς μας προφυλακτικό; Στην δουλειά που έπιασε και γνώρισε τον τύπο που του γνώρισε την μαμά μας; Στην Μικρασιατική Καταστροφή που έφερε την γιαγιά μας στην Ελλάδα και την γνώρισε ο παππούς μας; Ή μήπως τελικά στο big bang;
Τι θα ήταν ο κάθε ένας μας αν δεν υπήρχαν οι προγενέστεροι του;
Τι θα ήταν η ομάδα μας αν δεν υπήρχε η μισητή της αντίπαλος;
Τι θα ήταν τα κουνούπια αν δεν υπήρχαμε εμείς να μας τσιμπήσουν;
Σταματάω να γράφω άλλα. Εξάλλου θα σας τα πει και φίλτατη Μ.Π. στο κομματάκι που έγραψε παρακάτω.


"Πας μη Έλλην Βάρβαρος" (ή απλά οι έλληνες γαμούν και δέρνουν)

Δεν αμφέβαλλα ποτέ ότι ο κόσμος έχει υπάρξει για να με αναστατώνει και να μου τεντώνει τα νεύρα, οπότε λογικά δεν θα έπρεπε να με εκπλήσσει η εκπομπή του Παπαχελλά (τον είχα για μετρημένο δημοσιογράφο...), την Δευτέρα το βράδυ στο ΣΚΑΪ που εθεάθη σκορπώντας ηττοπάθεια για την κρίση του κάθε ενόχου για την ημιμάθεια του τηλεθεατή (μπορώ να την επιβεβαιώσω μιας και ήμουν σε αναμονή για ένα γιατρό μαζί με άλλους ασθενείς που τα μάτια τους απολογούνταν δορυφορικά για την άγνοια τους) και φυσικά δέος για τις τηλεαυθεντίες.
Το θέμα της εκπομπής είναι γνωστό για τους περισσότερους.Ποιος την έχει μεγαλύτερη, ο Αριστοτέλης ή ο Πλάτων; Ο τάδε πολιτικός ή ο δείνα (δεν συγκρατώ ποτέ τους πολιτικούς). Νομίζω, η Δαμανάκη και η Πρωτοψάλτη υποστήριζαν με έπαρση και ειρωνεία ότι ο Αριστοτέλης είχε μεγαλύτερη ψωλή λόγω ορθολογισμού που προηγείται κάθε επιστήμης, βασισμένης στην εμπειρία και την παρατήρηση κτλ. Κάποιοι άλλοι πάλι πήραν το αίμα τους πίσω, απαγγέλοντας εδάφια από την "Πολιτεία" και ρήσεις μεταγενέστερων, επιβεβαιώνοντας τον ιδεαλισμό, την εξιδανίκευση, τον ανθρωπισμό και μπούρου μπούρου. Φυσικά οι ρήσεις άνηκαν σε πολυσύλλαβες αυθεντίες ΆΡΑ αποτελούσαν επιχειρήματα.
Και αναρωτιέμαι τι είδους ελιγμούς κάνει ο συνειρμός αυτών των ανθρώπων και τι "παραθυράκια" δίνουν κύρος σ' αυτό το συνειρμό ώστε να επιχειρούν να συγκρίνουν δύο συμπαθέστατες προτομές ως προς την ποιότητα των απόψεων τους που έχουν μάλιστα ερμηνευτεί ως αντίρροπες. Το αυγό έκανε την κότα ή η κότα το αυγό; Αλλά η μαλακία τους γίνεται ακόμα πιο εξοργιστική όχι μόνο γιατί συγκρίνουν με όρους αδερφίστικου γηπέδου ανόμοια πράγματα, αλλά κυρίως γιατί όλοι αυτοί είναι σπουδαγμένοι άνθρωποι των γραμμάτων και δε ξέρω 'γω τι, που το μόνο που κατάλαβαν από τα διαβάσματα τους είναι πως να εξωραΐζουν και να κατοχυρώνουν τον ανταγωνισμό και την αλαζονεία τους.
Αν κανείς συμφωνεί μαζί μου θα ήταν για μένα ανακουφιστικό να μου το πει. Άντε γράψτε και εσείς που διαφωνείτε.
Μ.Π.

Αρχίσαμε...

Όπως πολύς κόσμος, βρέθηκα και εγώ σχετικά κοντά, αλλά έξω από την πόλη εκμεταλλευόμενος την ολιγοήμερη άδεια μου. Πήγα μέχρι το λιμάνι της σχεδιοπλοΐας (port of rafting, ή Πόρτο Ράφτη στα νεοελληνικά) και έκανα κάποιες διαπιστώσεις.
1) Την Κυριακή 19-4 δέχτηκα το πρώτο τσίμπημα από κουνούπι για φέτος.
2) Την Δευτέρα 20-4 δέχτηκα το δεύτερο τσίμπημα καθώς και το πρώτο βζουν της χρονιάς (βζουν είναι η διαδικασία κατά την οποία ένα σαδιστικό κουνούπι δεν σε τσιμπάει, αλλά κάνει βζουν βζουν στο αυτί σου την ώρα που κοιμάσαι μέχρι εσύ να αυτοσφαλιαριστείς προσπαθώντας να το σκοτώσεις).
3) Πήραν μπρος νωρίς φέτος τα γαμοκούνουπα.
4) Αν την μεγάλη Παρασκευή βρέχει ή έχει συννεφιά όλο και κάποιος θα πει για τα "δάκρυα του θεού" και για το θαύμα της αλλαγής του καιρού, αν κάνει λιακάδα όπως φέτος κανείς δεν θα αναφερθεί στην απουσία του θαύματος.
5) Κάθε χρόνο αυξάνονται γεωμετρικά οι μαλάκες που θεωρούν διασκέδαση τον τραυματισμό των ακουστικών τους τυμπάνων. Εντάξει τα πυροτεχνήματα έχουν χρώματα. Εντάξει αν είσαι 12χρονος έχει πλάκα να βάζεις δυναμιτάκια μέσα σε πράγματα και να τα βλέπεις να ανατινάζονται, αλλά να είσαι ενήλικος, να έχεις δικαίωμα ψήφου, να έχεις δικαίωμα τεκνοποίησης, να έχεις δικαίωμα να οδηγείς, και να φτιάχνεις αυτοσχέδιες κροτίδες στέλνοντας ανθρώπους στο νοσοκομείο για ράμματα (όπως συνέβη σε γνωστούς μου), ή αν δεν κάνεις μαλακία να χασκογελάς ακούγοντας το "μπουμ" είσαι αξιολύπητος.
6) Είναι πολύ κουραστικό να προσπαθείς να ανάψεις κάρβουνα που έχουν πάρει υγρασία και το μόνο που θα καταφέρεις είναι να κάψεις το χέρι σου. Μιλάω εκ πείρας. Ευτυχώς που μας έδωσε κάρβουνα ο γείτονας...
7) Κάθε φορά που μπαίνω στο αυτοκίνητο και κάνω μια διαδρομή μεγαλύτερη των 10 λεπτών, διαπιστώνω πως υπάρχει τουλάχιστον ένας άνθρωπος που ξύπνησε το πρωί, ήπιε τον καφέ του, ντύθηκε, ανέβηκε στην μηχανή ή μπήκε στο αμάξι του και μονολόγησε "Σήμερα σκοπός της ζωής μου είναι να οδηγήσω σαν μανιακός και να πέσω πάνω στον γκρινιάρη με το ασημί Toyota". Ευτυχώς τους αποφεύγω. Για πόσο ακόμα;
8) Αύριο το πρωί πρέπει να πάω για δουλειά και δεν έχω καμία όρεξη.

Υ.Γ. Καλό ταξίδι Κυρ Σωτήρη

Βρέχει με βροχή

Χαίρουτε και γεια σας. Αρχικά θα ήθελα να σας θυμίσω πως έρχεται καλοκαίρι σιγά σιγά. Άρα θα πάτε σε καμιά παραλία, σε κάνα κάμπινγκ, κάπου με φύση γενικά. Και όπου έχει φύση έχει έντομα, και πολλές φορές τα έντομα είναι ενοχλητικά, και γκρινιάζετε γι’ αυτά. Αλλά δεν σας βλέπω να ψηφίζετε για το ποιο έντομο σας σπάει τα νεύρα πιότερο… Γι’ αυτό που θα βγει πρώτο, θα σας πω καταπληκτικούς τρόπους αντιμετώπισης του.

Κάποιοι θα σκέφτεστε, πάει το έχασε και το λίγο που είχε αυτός και ασχολείται με τα μαμούνια. Με τι θέλετε να ασχοληθώ; Με την κυβέρνηση, με την οικονομία, ή με το μαύρο μας το χάλι; Το ρίχνω στην τρελή για να μην φλιπάρω εντελώς.

Έφτιαξα και το link για τα παλιά τεύχη του ΝΙΟΥΣΛΕΤΕ και μπορείτε να τα κατεβάζετε εύκολα πλέον.

Και μια και πήρα φόρα, ας σχολιάσω και μερικά από τα πραγματούδια που γίνονται γύρω μας. Αρχίζω από τα πραγματικά σοβαρά. Μήπως θα πρέπει κάποιος να ελέγχει τους ψυχασθενείς που βγαίνουν στην τηλεόραση και λένε τις πίπες τους; Εδώ θα μου πείτε, δεν ελέγχουν τους ψυχασθενείς που οπλοφορούν, θα ελέγξουν τους τηλεπαπάρες; Βγήκε π.χ. η Έφη Θώδη στην τηλεόραση και είπε πως είχε θεία φώτιση και απέκτησε την δύναμη να θεραπεύει τον καρκίνο. Δεν αποκλείεται. Φαντάζομαι θα τραγουδούσε σε έναν καρκινοπαθή που δεν μπορούσε να πάρει τα πόδια του, και ξύπνησε το ένστικτο της αυτοσυντήρησης μέσα του και αυτόθεραπεύτηκε για να μπορέσει να σηκωθεί και να φύγει μακριά από την ηχορύπανση.

«Αν δεις καράβι στο βουνό, μουνί θα το ‘χει σύρει», λέει η σοφή παροιμία που αποδεικνύεται για πολλοστή φορά στην περίπτωση του 36χρονου Αυστριακού Ahmed Boyer. Η μέλλουσα γυναίκα του ήθελε νυφικό Chanel, αυτοκίνητο Ferrari και ταξίδι του μέλιτος στην Καραϊβική και αυτός για να της κάνει το χατίρι άρχισε τις ληστείες. Μάζεψε 335000 ευρά από 4 τράπεζες, αλλά τελικά τον έπιασαν. Κατά βάθος φαντάζομαι πως χάρηκε ο τύπος που τον έπιασαν, βρήκε την ησυχία του…

Την Τετάρτη έχουμε παρελάσεις, και ως συνήθως κάποιος πιτσιρικάς μετανάστης είναι ο καλύτερος μαθητής στο σχολείο του, και κάποιοι κάφροι δεν θέλουν να σηκώσει την σημαία. Ο μαθητής λέγεται Τζενίνο Ντοσάρι και πάει σχολείο στις Καλύβες Χαλκιδικής. Δεν χρειάζεται σχόλιο εδώ. Έχω βαρεθεί να λέω τα ίδια συνεχώς.

Σύμφωνα με την WWF μετά τις ΗΠΑ η χώρα μας έρχεται πρώτη σε κατανάλωση νερού ανά κάτοικο. Φυσικά και χρειαζόμαστε πολύ νερό, για να πάνε κάτω: α) τα φαρμάκια, β) τα ληγμένα ναρκωτικά που παίρνουμε, γ) τα α και β συγχρόνως.

Στις ΗΠΑ η εντεκάχρονη Κάρα Νιούμαν είχε διαβήτη, αλλά οι γονείς της δεν ήθελαν να την πάνε σε γιατρό γιατί πίστευαν πως με την προσευχή θα γίνει καλά. Η μικρή πέθανε, όπως και άλλα 300 παιδιά τα τελευταία 25 χρόνια στην ίδια χώρα για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Αυτοί είναι πιστοί. Γιατί πράγματι πιστεύουν πως δεν είναι βλάκες.

Αυτά τα λίγα για σήμερα. Καλό τέτοιο σε όλους.

ΝΕΟ ΤΕΥΧΟΣ

Μόλις ετοίμασα το νέο τεύχος του ΝΙΟΥΣΛΕΤΕ
μπορείτε να το κατεβάσετε από την διεύθυνση
http://www.mediafire.com/download.php?tgqmtzuugzw
γιατί υπάρχει πρόβλημα με τη σελίδα που βάζω όλα τα τεύχη.
Σε λίγη ώρα θα δείτε και στα δεξιά της οθόνης και μια δημοσκόπηση, για ένα πραγματικά σημαντικό θέμα. Θα σας παρακαλούσα να χαλαλίσετε δυο δευτερόλεπτα και να ψηφίσετε, γιατί μπορεί με αυτή σας την κίνηση να αλλάξετε τον κόσμο.
Καλό σας τέτοιο φίλτατοι.

Γιώτα Γιώτα Ζωή και Κότα

(σκίτσο του ΣΤΑΘΗ από την Ελευθεροτυπία)

Για τους μη γνωρίζοντες την στρατιωτική ορολογία, γιωτάδες ονομάζονται οι στρατιώτες που λόγω προβλημάτων υγείας δεν θεωρούνται ικανοί να κρατούν όπλο και απλά κάνουν τις υπόλοιπες βοηθητικές υπηρεσίες. Γιωτάδες στο μυαλό ξέρετε τι είναι. Οι κυβερνώντες μας και οι περισσότεροι που βρίσκονται σε θέσεις κλειδιά, όπως η αστυνομία, η υγεία, η παιδεία κτλ.
Χτες αφού γύρισα από το γήπεδο έχοντας δει το ποδοσφαιρικό υπερθέαμα που παρουσίασε η ομάδα μου καταφέρνοντας σε 90 λεπτά να μην κάνει ούτε ένα σουτ που να πηγαίνει προς το αντίπαλο τέρμα, άκουσα την είδηση που ξέρετε όλοι. Ο Παλαιοκώστας απέδρασε από τις φυλακές Κορυδαλλού ΞΑΝΑ, με ελικόπτερό ΞΑΝΑ!. Αλλά αυτό που διάβασα και έμεινα άφωνος είναι πως α) οι αστυνομικοί πυροβόλησαν το ελικόπτερο αλλά δεν το πέτυχαν, β) τραυματίστηκε ένας αστυνομικός στο πόδι, όχι από αντίπαλα πυρά, αλλά επειδή αυτοπυροβολήθηκε όπως πήγε να τραβήξει το όπλο του. Ι5 στους αστυνομικούς δεν υπάρχει; Αυτοί μας προστατεύουν; Ευτυχώς που έχω την αίσθηση του χιούμορ και τα βλέπω όλα αυτά ως δρώμενα του καρναβαλιού, γιατί αν τα πάρω στα σοβαρά θα τρελαθώ. Και δεν είναι μόνο η απόδραση, κάθε μέρα βλέπω να διαχειρίζονται την τύχη μας άνθρωποι επικίνδυνοι, ανίκανοι, βλάκες.
Δεν θα γκρινιάξω άλλο. Εξάλλου σε λίγες μέρες θα βγει και το νέο τεύχος του ΝΙΟΥΣΛΕΤΕ σε pdf και θα βγάλω το άχτι μου εκεί.
Καλό Καρναβάλι...

Πόσο μικρός ήμουν;

Πόσο μικρός και τιποτένιος ήμουν όταν αρκετά χρόνια πριν, όταν αγόρασα το "astral weeks" του Van Morrison και δεν μου άρεσε; Έβριζα τον δημοσιογράφο που είχε γράψει το άρθρο για τους καλύτερους ροκ δίσκους του παρελθόντος που με έπεισε να χαλάσω τα λιγοστά μου λεφτά (μαθητούδι ήμουν) για να πάρω κάτι αδιάφορο. Το είχα για μήνες στο ράφι, μέχρι που το δάνεισα σε έναν φίλο. Σε αυτόν άρεσε ο δίσκος και έτσι τον ξανάκουσα και εγώ. Ανακάλυψα ένα τραγούδι, το "the way young lovers do" που μου άρεσε. Μετά από λίγο μου άρεσε πολύ. Μετά από πιο λίγο μου άρεσε όλος ο δίσκος. Ήμουν φοιτητής πλέον και τον άκουγα συνεχώς σπίτι, ενοχλώντας τους παρευρισκόμενους. Αυτοί ήταν οι μικροί και τιποτένιοι τότε...
Το είχαν σαν παιχνίδι. Πάντα ένας καλεσμένος, έβαζε έναν από τους δίσκους μου για να ακούσουν οι άλλοι καλεσμένοι (πάντα το σπίτι μου είχε κόσμο, άσχετα με το αν ήθελα ή όχι...) και να κράζουν το τι μαλακίες ακούω.
"Δεν με ενοχλεί" ήταν το καλύτερο που που είχα ακούσει τότε για το Astral Weeks, από κάποια που ήθελε απλά να φανεί ευγενική.
Πέρασαν χρόνια. Εκατοντάδες δίσκοι, χιλιάδες mp3 ενεργοποίησαν τα τύμπανα μου, κάποια με όμορφο τρόπο, κάποια όχι. "Ίσως έχασα τον ρομαντισμό μου, την αγάπη μου για την μουσική", σκέφτομαι κάθε φορά που ακούω κάτι φρέσκο και "καταπληκτικό" σύμφωνα με τα μέσα, αλλά εμένα με αφήνει αδιάφορο. Αλλά μάλλον δεν είναι έτσι.
"Άκου αυτό" μου είπε πριν λίγες ώρες ένας φίλος που είναι μακρυά, "Πόσο μαλάκες ήμασταν κάποτε που το βρίζαμε;" συνέχισε. Είναι η τρίτη σερί φορά που ακούω την ζωντανή εκτέλεση του "Astral Weeks" από τον αειθαλή Van Morrison. Παρά τα γεράματα έβγαλε δισκάρα. Δεν χρειαζόταν να κάνει και πολλά. Απλά έπαιξε την θεϊκή μουσική που έγραψε τόσα χρόνια πριν. Και με έκανε να θυμηθώ το πόσο μου αρέσει η μουσική. Το τι συναισθήματα μου φέρνει. Το πόσο θέλω να μοιράζομαι τις μουσικές μου εμπειρίες με τους άλλους, απλά για να μεταδίδω την ομορφιά που νιώθω.
Το ξέρω πως υπερβάλλω. Μου αρέσει να το κάνω. Αλλά γι' αυτές τις στιγμές ζούμε. Γι' αυτές που δεν σκεφτόμαστε λογικά. Αυτές που μας κάνουν να ξεχνάμε τα καθημερινά σκατά και να σκεφτόμαστε "τι ωραία που περνάω!".
Ονειρευτείτε. Το χρειαζόμαστε.
Καλό τέτοιο.

Αυτός είναι ο Μεσσίας

Διαβάζοντας την είδηση ότι η τελετή ορκωμοσίας του Μπάρακ Ομπάμα θα κοστίσει 150 εκατομμύρια δολάρια και πως δύο εκατομμύρια Αμερικάνοι θα πάνε στην Ουάσιγκτον για να την παρακολουθήσουν αυτή ή κάποια από τις άπειρες παράλληλες εκδηλώσεις και εορτασμούς, το ΝΙΟΥΣΛΕΤΕ αποφάσισε να κάνει κάτι για να ικανοποιήσει το τεράστιο πλήθος κόσμου που αναμένει σε αναμμένα κάρβουνα την ενθρόνιση του νέου Μεσσία και απορεί για το τι σκατά θα γίνει σε αυτή την τελετή. Έτσι εδώ και καιρό, δαιμόνιος συντάκτης μας βρίσκεται στας Αμερικάς εκεί που περισσεύει το cash για να δίνεται σε τέτοιες σεμνές και ταπεινές γιορτούλες. Αφήνουμε τα σχόλια και παραθέτουμε την αποκλειστική αποκλειστικότητα μας. Το πρόγραμμα της ορκωμοσίας!

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ:

Δεν αναφέρεται ακριβής ώρα έναρξης γιατί μια τέτοια θεότητα δεν ανέχεται να τον κυβερνούν τα ρολόγια. Θα πάει ό,τι ώρα θέλει και αν δει πως τραβάει πολύ το νταβαντούρι θα αποφασίσει αλλαγή της ώρας έτσι ώστε όλοι να πάνε νωρίς σπίτια τους και να μην έχουν πρόβλημα με το πρωινό ξύπνημα. Ειδικοί απεσταλμένοι του θα έχουν κάνει και συμφωνία με τον ήλιο έτσι να παρατείνει για κάποιες ώρες την ανατολή του.
Τι θα έχει προηγηθεί όμως; (επίτηδες σας κρατάω σε αγωνία, είναι κόλπο).
Αρχικά και ενώ θα έχει συρρεύσει το πλήθος γύρω από την ειδική εξέδρα, ένα σμήνος διαστημοπλοίων τύπου Star Trek θα πετάξει από πάνω και θα διακτινήσει τον νέο πρόεδρο στην ειδική του εξέδρα. Εκεί θα έχει μια τεράστια σκάλα την οποία θα ανέβει για να βλέπει τον κόσμο αφ’ υψηλού όμως μετά θα κάνει μπάτζιτζα (bungee jumping στα Ελληνικά) για να βρεθεί κοντά στον λαό. Όσοι είναι γύρω του θα εξασιαστούν. Οι γυναίκες θα έρθουν σε άμεσο οργασμό, ενώ οι άντρες θα την βγάλουν και θα την παίξουν. Ο Ομπάμα από την χαρά του θα ανακοινώσει πως όσοι είναι εκείνη την στιγμή στο ακροατήριο ανακηρύσσονται απόστολοι του Ομπαμισμού έχοντας ειδικά προνόμια. Όλοι τους θα γίνουν πιο όμορφοι, πιο ψηλοί, πιο γυμνασμένοι, με τέλεια σώματα, δεν θα γεράσουν ποτέ, θα τους ανέβει 500 μονάδες το IQ και φυσικά δεν θα χρειαστεί να δουλέψουν ποτέ γιατί θα αποκτήσουν και αμύθητα πλούτη. Ο κόσμος θα εξασιαστεί ακόμα περισσότερο από αυτό το νέο και θέλοντας να ευχαριστήσει τον ηγέτη του θα του ζητήσει να κατεβάσει το παντελόνι του για να του πάρει πίπα! Αυτός, ως μαύρος (για να μην ξεχνάμε και τα στερεότυπα) θα έχει μια γιγαντιαία ψωλή και φυσικά θα μπορέσει να εκσπερματίσει τόσες χιλιάδες φορές, όσοι θα είναι και οι ακόλουθοι του. Μόλις τελέψει και αφού μαζέψουν τα ζουμιά, θα κάνει μια περιοδεία στα νοσοκομεία και θα αγγίξει όλους τους αρρώστους για να τους θεραπεύσει. Την γκρίνια των γιατρών για την απώλεια πελατείας θα την καταπολεμήσει με υποσχέσεις για άμεση συνταξιοδότηση. Παράλληλα θα έχει αναστήσει και τον Έλβις για να διασκεδάζει τον κόσμο με τα αθάνατα τραγούδια του. Αμέσως μετά θα πάρει το αστροξίφος του (τύπου Τζεντάι) και θα πάει να αντιμετωπίσει όλους τους κακούς του κόσμου (από τον Μπιν Λάντεν μέχρι τον Καρατζαφέρη, και από τον Κιμ Γιονγκ Ιλ μέχρι τον Κούγια). Όσο αυτός πολεμάει ο λαός θα φωνάζει «Ωσαννά» και παράλληλα όλοι οι θρησκευτικοί ηγέτες του κόσμου θα συμφωνήσουν για πρώτη φορά στην ιστορία και θα αποφασίσουν ότι όλος ο κόσμος θα τον αποδεχθεί ως θεό. Μετά το νέο αυτό, όλος ο κόσμος θα κάνει ένα γιγάντιο πάρτυ που θα οδηγήσει σε όργιο. Οι εκδηλώσεις θα κλείσουν με συναυλία του Γιώργου Νταλάρα.

Ψωνίζω άρα υπάρχω...

Χτυπήστε τους εκεί που πονάνε. Στα φράγκα. Μην αγοράζετε προϊόντα από Ισραηλινές εταιρείες ή από άλλες που τους υποστηρίζουν. Θα τους κλάσουμε τα αρχίδια, δεν θα καταφέρουμε τίποτα γιατί είμαστε λίγοι. Αλλά προσωπικά θα νιώθω μαλάκας αν εμμέσως τους χρηματοδοτώ κιόλας.
Αλλά γενικά, πέρα από το τι γίνεται στο Ισραήλ, μήπως πρέπει να σκεφτούμε λίγο τις καταναλωτικές μας συνήθειες; Μήπως πρέπει να βάλουμε το μποϋκοτάζ στην λίστα με τους τρόπους αντίδρασης;
Άσχετο, αλλά χαριτωμένο. Ποιο είναι το άκρον άωτον την απληστίας; Εβραίος να πουλάει Παλαιστινιακές μαντίλες σε αντιπολεμικό συλλαλητήριο...

Ανθρώπινα δικαιώματα

Το παραπάνω βιντεάκι όπως βλέπετε το πήρα από το www.tvxs.gr. Μετά την πορεία που έγινε την Παρασκευή το μεσημέρι τα ΜΑΤ κυνήγησαν καμιά 80ρια πιτσιρικάδες που κρύφτηκαν σε μια πολυκατοικία. Κάποιοι από αυτούς ήταν τραυματίες και δεν επέτρεπαν στους γιατρούς να προσεγγίσουν την περιοχή. Τελικά συνέλαβαν κάποια από τα παιδιά μαζί με μια ομάδα δικηγόρων που διαμαρτύρονταν. Αλλά η "μαγική" στιγμή στο παραπάνω βίντεο είναι όταν τα ΜΑΤ τραβάνε και ρίχνουν στον δρόμο μια άμοιρη γιαγιά που απλά βρισκόταν μπροστά τους! Αυτή είναι ο τρομοκράτης! Αυτή θα καταλύσει την δημοκρατία! Ποιος ξέρει τι έκρυβε στον κότσο της η κωλόγρια...
Αλλά για να πω και την δική μου εμπειρία από την πορεία αυτή. Βρέθηκα μαζί με την φίλη μου, στα Προπύλαια το μεσημέρι. Αρχικά δεν είχε πολύ κόσμο, αλλά κατά τις 2 που άρχισε η πορεία μαζεύτηκαν περισσότεροι, χωρίς όμως να μπορούμε να μιλήσουμε για λαοθάλασσα...
Η πορεία κατέβηκε την Πανεπιστημίου, έστριψε αριστερά ανέβηκε την Σταδίου και μέχρι το Σύνταγμα δεν είχε γίνει το παραμικρό. Κάποια συνθήματα, λίγη πλακίτσα για έναν χαλασμένο τηλεβόα, ΟΥΔΕΜΙΑ πέτρα, ΚΑΝΕΝΑΣ βανδαλισμός, απλά κόσμος που διαδήλωνε χωρίς να βλέπει μπάτσους γύρω του. Αλλά αυτά φαντάζομαι πως δεν θα τα δείτε σε κανένα δελτίο.
Με το που φτάσαμε στο Σύνταγμα είδαμε μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις να βρίσκονται έξω από τη Βουλή, καθώς και μια μικρότερη αποκομμένη μονάδα έξω από το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία. Ο κόσμος αρχικά γιούχαρε την μονάδα αυτή, και κάποιος βρέθηκε να τους πετάξει ένα αυγό ή μία πέτρα, πράγμα που δεν θα είχε γίνει αν δεν βρίσκονταν αυτοί εκεί.
Το ποιος ήταν ο ρόλος τους φάνηκε μερικά δευτερόλεπτα μετά όταν μας πλάκωσαν στα χημικά και στα δακρυγόνα χωρίς ΚΑΜΙΑ αφορμή, με αποτέλεσμα να διαλυθεί μεγάλο μέρος της πορείας, και ο υπογράφοντας να τρέχει να σωθεί. Το πρόσωπο μου έκαιγε, τα μάτια μου έτρεχαν, δεν καταλάβαινα τι έκανα και στο τσακ με απέτρεψαν κάτι περαστικοί από το να χώσω το κεφάλι μου στο συντριβάνι...
Όταν συνήλθα κατέβηκα την Πανεπιστημίου και είδα τα επεισόδια που γίνονταν εκεί, τα οποία έγιναν γιατί τα ΜΑΤ κυνήγησαν την κεφαλή της πορείας που δεν είχε διαλυθεί μετά το ντου στο Σύνταγμα.
Το πως έκανα μάθημα μετά είναι από άλλο ανέκδοτο...
Στο φροντιστήριο επίσης έμαθα για αστυνομικούς που έβριζαν και τρομοκρατούσαν 16χρονα κοριτσάκια που κατευθύνονταν προς την πορεία πριν αυτή καν αρχίσει. Αυτοί είναι άντρες...

Υ.Γ.
Αναζητείται πιστός αναγνώστης να προσευχηθεί για το μέλλον της ΠΡΟΟ. Αυτό είναι το κακό με εμάς τους άπιστους, δεν πιστεύουμε σε θαύματα. Ούτε προσδοκούμε σε ανάσταση νεκρών.

ΝΕΟ ΤΕΥΧΟΣ

Στον σύνδεσμο που θα βρείτε δεξιά με όλα τα παλιά τεύχη μπορείτε να κατεβάσετε το νέο εξηκοστό δεύτερο τεύχος του ΝΙΟΥΣΛΕΤΕ. Γίνονται άπειρα πράγματα γύρω μας και σχολιάζουμε όσα μπορούμε.
Μακάρι μέχρι το επόμενο τεύχος να έχουμε βρει και ευχάριστα νέα για να μπορέσουμε να κάνουμε και τίποτα πιο χιουμοριστικό, αλλά αντιθέτως με βλέπω να γράφω επικήδειο για την ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ.
Για να δούμε τι θα δούμε

Y.Γ. καλύτερα να αποθηκεύσετε το τεύχος στον υπολογιστή σας (με δεξί κλικ στο 62) παρά να το ανοίξετε απευθείας γιατί καμιά φορά κολλάει.

Νέο τεύχος

Στον σύνδεσμο που θα βρείτε δεξιά με όλα τα παλιά τεύχη μπορείτε να κατεβάσετε το νέο εξηκοστό δεύτερο τεύχος του ΝΙΟΥΣΛΕΤΕ. Γίνονται άπειρα πράγματα γύρω μας και σχολιάζουμε όσα μπορούμε.
Μακάρι μέχρι το επόμενο τεύχος να έχουμε βρει και ευχάριστα νέα για να μπορέσουμε να κάνουμε και τίποτα πιο χιουμοριστικό, αλλά αντιθέτως με βλέπω να γράφω επικήδειο για την ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ.
Για να δούμε τι θα δούμε...

Νέο τεύχος

Στον σύνδεσμο που θα βρείτε δεξιά με όλα τα παλιά τεύχη μπορείτε να κατεβάσετε το νέο εξηκοστό δεύτερο τεύχος του ΝΙΟΥΣΛΕΤΕ. Γίνονται άπειρα πράγματα γύρω μας και σχολιάζουμε όσα μπορούμε.
Μακάρι μέχρι το επόμενο τεύχος να έχουμε βρει και ευχάριστα νέα για να μπορέσουμε να κάνουμε και τίποτα πιο χιουμοριστικό, αλλά αντιθέτως με βλέπω να γράφω επικήδειο για την ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ.
Για να δούμε τι θα δούμε